Van Bahrein naar Saoedi-Arabië v.v.

(Door Rolf Weijburg)

Ik had een auto gehuurd en reed over de King Fahd Causeway, een 25 kilometer lange vierbaans autoweg die over zeven dammen en zeven bruggen van Bahrein naar Saoedi-Arabië kronkelt.

 Een weg die als een drijvende slang over het stille lichtblauwe water van de Arabische Golf kronkelt. Een megaproject dat door Ballast Nedam werd uitgevoerd en in 1986 werd opgeleverd.
       In Bahrein werd in die tijd links gereden, in Saoedi-Arabië rechts. Dus in de opmaat naar de opening moest het Bahreinse verkeer in één enorme operatie worden omgezet naar de rechter kant van de weg.

Passport Island

Halverwege de causeway, precies daar waar de weg de maritieme grens kruist, is een eiland gebouwd, Border, Middle of Passport Island.  De grens tussen beide landen snijdt dit kunstmatige eiland precies door midden.
      Passport Island is het allerkleinste eiland ter wereld dat verdeeld is tussen twee landen en ook nog eens een echte grensovergang herbergt.
Er stonden gebouwen van de Saoedische en Bahreini Border Authorities en van de Saoedische en Bahreini bank. Er waren twee moskeeën en er was zelfs een McDonald’s.

McDonald's

Aan beide zijden van de grens stonden uitkijktorens waarin restaurants gevestigd waren. Je had er een mooi uitzicht over de causeway. Achter me dobberde Bahrein op de horizon, voor me, vaag in de verte, vermoedde ik Saoedi-Arabië.
      Ik zag dat aan weerszijden van de weg de twee rijstroken zich splitsten in maar liefst tien nieuwe rijstroken die bij even zoveel grenscontrolehokjes uitkwamen. Tien? Ik telde ze nog eens, maar het klopte. Tien. Aan iedere kant. Aan de Bahreini kant wachtten slechts enkele auto’s. Aan de overzijde echter, aan de Saoedische kant, stonden voor alle tien de grenscontrolehokjes lange rijen auto’s.

Wat was hier aan de hand?
      Het was donderdag, eind van de middag. In de islamitische wereld is dit sinds enige jaren het begin van het weekend. De vrijdag is de Islamitische “zondag” en zaterdag is ook een vrije dag waardoor dus aan het eind van de donderdagmiddag het islamitische weekend wordt ingeluid. Vroeger viel het islamitische weekend op donderdag en vrijdag, maar dat is in de meeste islamitische landen een tiental jaar geleden veranderd zodat er slechts één in plaats van twee werkdagen verschil is met de westerse werkweek.

Maar goed, donderdag was het, een uur of vier ’s middags.

Handelsnatie

Als eeuwenoude handelsnatie was Bahrein altijd al een plek die veel meer open stond, veel meer naar de buitenwereld was gekeerd, dan de in zichzelf gekeerde streng religieuze samenlevingen in de omringende landen. Daardoor kon in Bahrein een soort sociaal liberalisme ontstaan waarin een, voor de regio althans, relaxte omgang met de islamitische regels mogelijk is.
      Vrouwen mogen er ongesluierd en onbegeleid over straat én autorijden. Winkels mogen er open blijven tijdens gebedstijden en in de hypermoderne shopping malls wordt “decadente” westerse kleding verkocht en allerhande andere zaken waarvan ze in de omringende landen slechts kunnen dromen. Je kunt er in zwembroek of bikini relaxen aan de rand van een zwembad in één van de talloze resort-hotels, of concerten van grote internationale artiesten bijwonen met alle westerse extravaganza van dien. Je vindt er zelfs escort girls en prostituees, en, iets onschuldiger, Valentine’s Day is er een big thing.

Valentine’s Day

Drank

Kortom, in Bahrein kunnen dingen die in bijvoorbeeld Saoedi-Arabië of Koeweit ondenkbaar zijn.
      Maar het ondenkbaarst van alles is dat je, hoewel je het niet in de winkel kunt krijgen en voorbijgangers het niet mogen zien, in de vele bars en menig restaurant en hotel van Bahrein alcohol mag drinken.
      Het werkt als een magneet en trekt miljoenen toeristen aan. Hoofdzakelijk mannelijke Saoediërs en Koeweiti’s die in de weekends de strenge religieuze samenleving in hun land ontvluchten om via de causeway de relatieve vrijheid van het kleine eilandkoninkrijk te omhelzen. Lange rijen bij de grens zijn het gevolg.

Foutparkeerders

De talloze peperdure hotels in de Bahreinse hoofdstad Manama stromen vol en menig Saoediër laat zich lekker afglijden in de thuis verboden geneugten. Vette Saoedische auto’s cruisen door de straten en blokkeren de kruispunten. In de restaurants wemelt het opeens van de in smetteloos wit geklede Saoedische mannen. De Bahreini zien ze eigenlijk liever gaan dan komen, die Saoedi’s. Onsympathiek vindt men ze, arrogant en bazig en het zijn nog notoire foutparkeerders ook waardoor de verkeerschaos in Manama alleen maar groter wordt. Maar ja, het weekendtoerisme brengt wel veel geld in het laatje …
      Op zaterdagavond is het dan allemaal weer voorbij en gaan de Saoedi’s terug naar hun streng religieuze koninkrijk en scharen zich in lange rijen auto’s voor de tien grenscontrolehokjes aan de andere kant van de grens op Passport Island.

Rijstroken

In 2011 is het aantal rijstroken op Passport Island -en dus het aantal grenscontrolehokjes- uitgebreid naar 17 aan beide zijden. En is er een speciale VIP-baan aangelegd zodat leden van de koninklijke familie bijvoorbeeld zonder oponthoud door kunnen rijden.
      Ondertussen wordt het almaar drukker: aan het eind van de Eid-vakantie vorig jaar staken er 4000 auto’s per uur de grens over. De wachttijden kunnen in het weekend oplopen tot meer dan vier uur en niet zelden staat de hele causeway vol met auto’s. Er wordt nu over een nóg ingrijpender uitbreiding gedacht, een tweede causeway die naast de bestaande zou moeten verrijzen.

      De King Fahd Causeway Authority heeft een speciale website in het leven geroepen waar de actuele wachttijden bij de grens worden aangegeven en files op de causeway worden gemeld. Er zijn ook enkele webcams. Kijk er eens naar op een donderdagavond aan de Saoedische kant of op zondagavond aan de Bahreinse zijde. www.kfca.com.sa

Het is een complexe kwestie. De causeway, of zelfs heel Bahrein, is het ventiel van Saoedi-Arabië waarlangs de vrome Saoedische maatschappij haar hypocrisie ontlucht. Aan de andere kant stuit het alcoholgebruik en de prostitutie menig Bahreini tegen de islamitische borst, maar vormt het geld dat de rijke Saoedi’s er in de weekenden uitgeven inmiddels een substantieel onderdeel van de economie. Politieke spagaten zijn het resultaat:

In 2009 werd een verbod om alcohol te verkopen ingesteld voor hotels met één of twee sterren. In 2014 werd dit uitgebreid tot ook de drie sterren hotels.

Een jaar later gingen er in het parlement alweer stemmen op om het verbod voor de drie sterren hotels op te heffen. De inkomsten waren te veel gaan dalen.

 

Rolf Weijburg's Atlas van de 25 kleinste landen in de wereld

Klik HIER voor alle afleveringen