Haarlem, zijn dichters, zijn drukker, zijn Markt

              

Grote Markt
In het mooie ambachtelijke gedicht hieronder van Adriaan Morriën passeert een andere dichter. Dat is Willem Bilderdijk, die zijn laatste vier jaren van 1827 tot eind 1831 in dit huis woonde. Het staat op de Grote Markt in Haarlem. Boven het zolderraam is een plaquette aangebracht om de dichter te eren.
      Een ander eerbetoon op de Markt is er voor de ‘’eerste drukker’’. Dat is het grote beeld van Laurens Janszoon Coster (Lautje), de –zeggen ze in Haarlem en omstreken- uitvinder van de boekdrukkunst.
      Het Kenaupark is vernoemd naar Kenau Simonsdochter Hasselaer, een verzetsvrouw die tegen de Spanjaarden vocht. Staten Bolwerk is een straat bij het stadspark De Bolwerken vlakbij het Station. De Bavoklokken zijn van de Grote Sint Bavokerk, die ook op de Grote Markt staat en de Hout is de Haarlemmerhout, een bos aan de zuidrand van de stad.   

Van Adriaan Morriën

HAARLEM

Ik wilde zo graag in Haarlem wonen
In een oud rustig huis aan de Leidsevaart.
Om ’s avonds te luistren naar ’t ruisen der bomen
Waardoor de zeewind van Holland gaat.

Om voor het slapen het spel te horen
Der Bavoklokken, zo helder en zacht…
Door ’t venster zie ik nog juist de toren,
Het kerkdak reeds donker van de nacht.

Om ’s Zondags over het marktplein te wandlen
Waar Haarlems eerste drukker troont,
Het boek onveranderlijk in zijn handen,
Voor ’t huis waar later een dichter heeft gewoond.

De lente komt er zo vriendelijk binnen
Door bolwerk en Hout, langs singel en gracht;
Dan kan op een ochtend de zomer beginnen
Vol schaduw en zon en met bloemen bevracht.

De kinderen aarzelen blij op de bruggen
En zien het water dat blinkt in het licht
En horen de stad vol van zomergeruchten
En halen de hemel vlak voor hun gezicht.

In ’t najaar vallen nergens de bladen
Zo overvloedig als achter de Hout
En krakend loopt men de bedolven paden
De zon gaat er wenend onder in goud.

De zon komt er ritselend op in de morgen
Als de duif reeds boven het Kenaupark stijgt
En de stad nadromend over nachtelijke zorgen
Rondom het geluid van de melkauto zwijgt.

De winter strooit er zijn sneeuw op de daken
En vriest de singel en grachten dicht,
En oud is ’t geluid dat de stilte doet kraken,
’t Verlangen ontdooit in een vrouwengezicht.

De nacht staat van sterren en koude te tintelen,
De kerk met haar voorhoofd en schouders vol sneeuw,
Laat voordat ik inslaap har klokkenspel rinkelen
En zwijgt dan een uur of een donkere eeuw.

Plaquette


Lautje
        

Grote Sint Bavo
  

De kerk werd gebouwd tussen 1370 en 1538. Daarna volgden diverse restauraties.

Graf
 

De vloer van de kerk bestaat alleen uit grafzerken. Zo’n 1500.  Daaronder: Frans Hals. Willem Bilderdijk was de laatste die hier begraven werd. De begrafenis werd ondermeer bijgewoond door de  17-jarige Nicolaas Beets, die later in zijn Camera Obscura ondermeer over de Haarlemmer Hout zou schrijven.  

Grote Markt Stadhuis
   

Grote Markt Vleeshal
  

Grote Markt Etablissement Brinkmann
   

Sint Bavo Müllerorgel
                  

Het Müllerorgel in de kerk werd bespeeld door een zeer jeugdige Mozart (10 jaar). Ook Hȁndel speelde erop.