Mensen van vlees en bloed

Er zijn teveel omroepen, die teveel Praat- en Nieuwsprogramma’s hebben. De godganse dag door trekt op radio en televisie een diarree aan politici voorbij. Want geen enkel programma vindt dat het zich kan veroorloven om geen aandacht aan de komende verkiezingen te schenken.

      En ze worden geholpen door de lijsttrekkers, die geen kans voorbij laten gaan om met hun snufferd op de t.v. te komen of met hun mond vol tanden bij de radio aan te schuiven. Iedere uitzending een lijsttrekker.

Je ziet die redactievergaderingen voor je. ‘
      ’We moeten iets aan die verkiezingen doen. Zullen we die lijsttrekkers uitnodigen. Eén voor één. Dan krijgen ze voldoende tijd en kunnen we een gedegen interview houden.”

‘’Ja maar dat doen andere omroepen ook. We moeten iets origineels verzinnen. En geen debat tussen een paar kopstukken, want dat zie en hoor je ook overal’’.

“Ach we kunnen de nummers twee laten debatteren. Die worden minder gekend.”.
       ‘’Laten we dan de hoogste vrouwen doen. Die zie je minder’’.
‘’We kunnen het ook met de jongste kandidaten van de hoogste lijsten doen.’’
‘’Ja. Maar we moeten wel kijkers en luisteraars blijven trekken. En die willen bekende gezichten en bekende stemmen. Dus. We nodigen gewoon de lijsttrekkers uit en daar houden we een goed en vooral menselijk gesprek mee. We doen het anders dan die andere omroepen''.

''De humane mens achter de politicus. De mens van vlees en bloed. De mens in al zijn zwakheden, maar ook van zijn of haar sterkste kanten. Dat willen ze zien en dat willen ze horen. We zijn het verplicht aan al die zwevende kiezers. Ze moeten weten op wie ze gaan stemmen. En wij laten dat zien en wij laten dat horen’’.

Goedemorgen!