JAN TITTEL (1)
(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)
Hoe begon deze vriendschap en in welk jaar en waarom en hoe lang. Het zal zo ongeveer vijfenvijftig jaar geleden zijn. Ik werkte voor de Vrijzinnig Protestantse Radio Omroep. Die omroep heette toen gewoon zo.
Ik was dolgelukkig met de reportages die ik her en der mocht maken, veel in het buitenland. Terwijl ik opgetogen bijvoorbeeld in Berlijn was dacht ik aan die vrijzinnige dominees die zich in dat suffe Hilversum bezig hielden met geloofskwesties als het nut en wezen van de twijfel.. Ik bedoel maar. Ik weid nu maar niet verder uit over die vrijzinnigheid, dan zijn we morgen nog bezig.
Eerst maar eens wat technische details. Radio-opnames konden inmiddels gemaakt worden met draagbare bandrecorders. De omroep bezat de beroemde NAGRA. Woog wel bijna twintig kilo, maar dan had je ook wat. Opnametijd ongeveer twintig minuten per bandje, Later zou de lichtere cassetterecorder komen maar die bandjes waren moeilijker scherp te zetten en de tijds-opnametijd was nogal slordig.
Met de opgenomen banden keerde je terug naar Hilversum en moest je met behulp van een radiotechnicus je programma in elkaar zetten. Dat was nog een heel gedoe. Thuis het opgenomen materiaal afluisteren, draaiboek maken. In de studio met je aantekeningen komen en hopen dat je een technicus had met feeling voor je werk. Want dat was iedere keer maar weer afwachten. Die technici werden bij je ingedeeld door de NRU. Je kon toen nog wel je voorkeur laten weten, maar daar hadden de indelers soms weinig zin in. Ik had een voorkeur die soms gehonoreerd werd: Jan Tittel. (Rechts)
Voor een werkstuk van ongeveer vijftig minuten werd vijf uur montagetijd uitgetrokken, Maar omdat ik me, tegen de vooroordelen en het opgelopen imago in, nogal zorgvuldig had voorbereid waren Jan en ik in twee uur klaar… We hadden drie uur de tijd om elkaar verhalen te vertellen; verhalen die nooit uitverteld konden worden. Waren wij de uitvinders van de cliffhanger?
Prutswerk
Jan had diep in zijn hart een hekel aan de omroep. Dat zie je op die foto duidelijk. Prutswerk vond hij het; veel geleuter. Liever was hij nog bij zijn jongere jaren. Aangesteld door Philips om treinen in Brazilië te begeleiden. Zonder begeleiding kwamen de door Philips geleverde spullen nooit aan. Maar Jan raakte een keer een hele trein kwijt en werd ontslagen.
In Nederland directeur van een scheepswerf geworden. Liep goed tot op het moment dat hij voor zijn eigen plezier een schip van één van zijn klanten nam om op de Noordzee te gaan varen. Strandde in Denemarken. Weg scheepswerf. Moet jij niet eens een glas sherry Peter. De studiochef is net weg dus het kan wel. Ik zie je de volgende week weer en dan gaan we naar Duitsland, het zal in de oorlog zijn geweest.