Mariechen;: meer dan een Moezeldame

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Dat wil je toch helemaal niet hebben. Je schaamt je de ogen uit de kop.

Drie en twintig jaar. In de leiding van een zomerkamp van de Vrijzinnig Christelijke Jeugd Centrale in Kröv aan de Moezel in Duitsland. Nauwelijks ouder dan de deelnemers. Mijn taak was het om aktiviteiten op te zetten. Kijk een bosspeurtocht is gauw opgezet, maar ik ging verder dan dat.
      Had ergens in het dorp gehoord dat er een kunstschilder Joseph Candels op een berg woonde met een groot zwembad. Eerst kunst kijken en dan kunstzwemmen. Bij aankomst bleek hij een geraffineerde oude vos. Had het zo in elkaar gezet dat de jongens op de berg Mont Royal een schat moesten gaan zoeken. En zodra die weg waren nodigde hij de meisjes uit om een poosje te gaan naaktzwemmen. Het mooiste meisje zou hij later schilderen.
      De andere leiders van het kamp keken mij verwijtend aan: hoe kon ik dit hebben opgezet. En wat ik ook zei, ze geloofden me niet. Candels had veel plezier en de meisjes geloof ik ook wel. Na twee uur kwamen de jongens terug, het begon al te schemeren en daar stopt een vrouw op een paard op zijn terrein. Het bleek zijn geheime geliefde te zijn die ons kwam opzoeken om met de hele groep te gaan zingen. Mariechen. Ze had een gitaar en een adembenemende stem, Candels zong ook mee. En dan gebeurt het: ik val als een blok op die vrouw. Totaal van de kaart. En iedereen ziet dat, het valt niet te verbergen. Hoe moet dit nou.. Ik ben al getrouwd, heb een kind en dan dit. Ze is vijftien jaar ouder, maar wat zou dat. In alle verwarring vraag ik aan het eind van de avond haar adres.

      Ik kan het zelf ook niet geloven nu, maar ik heb ruim dertig jaar gewacht om haar op te zoeken, ze zal dan een eind in de zestig zijn. In het bijna onveranderde Kröv vind ik haar. Als ze open doet slaat ze haar hand voor de mond en noemt mijn naam. Na al die tijd.

Klik HIER voor alle Photosophieën