Einstein onderuit gehaald
 

Koekoeksklokken die sneller dan het licht reizen, dat kan dus alleen in Zwitserland. Bij het beroemde onderzoekscentrum CERN, vlakbij Genève, is men er vermoedelijk in geslaagd om deeltjes vanuit Zwitserland eerder in Italië te laten aankomen dan volgens de lichtsnelheid mogelijk was. Einstein die beweerd had, in het begin van de vorige eeuw, dat het reizen sneller dan het licht onmogelijk was want dan zou men in het verleden terecht komen, deze Einstein dus onderuit gehaald.

Peter Flik komt op een nacht tot een verschrikkelijk inzicht en besluit CERN aan te schrijven. Hij krijgt meteen antwoord van ene Van Helsdingen (!) uit Genève. Ze sturen een vliegtuig om hem op te halen. Hier zijn geïllustreerd verslag.

 

Deeltjesversneller

 

             

 

 

IKHEID.


Een regenachtig Genève Cointrin onder de vleugels van de Boeing. Toch een vreemd idee: een heel vliegtuig voor mezelf. Later bleek dat deze vlucht vanwege onderhoud toch moest worden uitgevoerd, dus toen viel het weer wat mee.

Van Helsdingen kwam mij zelf ophalen, een zeer innemend persoon met een oude Citroën DS. Hij stelde voor om onderweg niet al te veel te bespreken en raadde me aan om maar gewoon naar Genève te kijken. Roken was geen enkel probleem, oude auto, oude tijden. Uw eerste nogal rustige tijdreis, zo vatte hij de toestand samen. Mijn aanvankelijke huivering bij de naam van Van Helsdingen smolt als sneeuw voor de zon weg. Van Helsdingen, één van de hoofdpersonen uit het boek Dracula van Bram Stoker uit het eind van de negentiende eeuw. Men kon toch nooit weten.

De snelle reaktie van het bedrijf, de hele ontvangst, het gaf me een rustig gevoel. Er was een kleine opstopping en ik zie dat we in de Rue des Confessions zijn, de straat van de Bekentenissen. Van Helsdingen ziet dat ik dit zie en lacht alleen maar. Plus tard is het enige dat hij zegt. We komen in een wat afgelegen villawijk, Saint-Genis-Pouilly geheten.

Ik had verwacht dat we in een Science Fiction-achtige ambiance zouden terecht komen vol met onbegrijpelijke machinerieën. Maar dit klopt niet met de werkelijkheid. Als ik daar naar vraag legt van Helsdingen uit dat er twee aspecten van CERN zijn: natuurkundig en filosofisch. Die natuurkundigen knutselen voornamelijk onder de grond met hun deeltjes, waaronder de beroemd geworden neutrino's. De filosofen houden zich bezig met wezensvragen die het natuurkundig onderzoek oproept.

Gaat U zitten. En dat doe ik dan maar in deze blauwe koepel van marmer en glas met uitzicht op het meer van Genève. Het voelt alsof we in India zijn.

Uw brief heeft grote indruk op ons gemaakt, begint van Helsdingen. Ik krijg een kleur, want zo goed was die brief nu ook weer niet. Want wat had ik hen geschreven. Eigenlijk iets heel eenvoudigs. Als wetenschappers dus in staat zijn om die bijna materieloze deeltjes genaamd neutrino's sneller dan het licht te laten gaan is de mogelijkheid van reizen naar het verleden geopend. Je kunt moeilijk de mens zelf in die deeltjesversnellers onder de grond stoppen, maar dat er mogelijkheden zich zullen aandienen leek een kwestie van tijd. En ging ik, zonder enige wetenschappelijke achtergrond, onverdroten verder: dan is het dus helemaal niet onaannmemelijk dat wij eigenlijk wezens uit het jaar 10.000 zijn die via het tijdreizen in het jaar 2011 zijn terechtgekomen en hier rustig rondkijken.

Speciaal deze laatste gedachte hadden ze in Genève de moeite waard gevonden en van Helsdingen die onderhand een glas Chablis voor zichzelf en mij had ingeschonken vroeg nu of ik het zou accepteren om zijn filosofische verhaal in beknopte vorm aan te horen, zonder al te veel interrupties.

De mens die wij zo kennen bestaat uit drie vastigheden: lichaam, geest en ziel. Daar is al eeuwen over gedacht en we kunnen nu wel aannemen dat dit zo is. Alleen het woord ziel is een niet zo gelukkige. Alleen al de omstandigheid dat het woord zielig ervan is afgeleid zegt genoeg. Beter is de spreken over IKHEID. Bij het leven op aarde beschikken wij over de drie vastigheden: lichaam, geest en ikheid. Bij de dood blijft alleen ikheid over en blijft deelnemen aan het eeuwige heden dat helemaal geen tijd kent. Heeft men in de natuurkunde ooit eerst aangenomen dat materie zich in principe op meerde plekken tegelijk kan manifesteren, later is dat door proeven ook vastgesteld.

Wel, in de filosofie is men soortgelijke wegen ingeslagen. Ook ikheid kan zich op meerdere plaatsen bevinden en niet toevallig bij één mens.

In het diepste geheim zijn wij nu de weg ingeslagen bij levende mensen de ikheid te laten uittreden uit het lichaam. Vooralsnog tijdelijk. Grofweg zijn daar twee methodes voor. Allereerst die van de meditatie. Eeuwen al bekend in de oosterse culturen.

De andere methode is die van de medicatie. Wij zijn hier in Zwitserland erin geslaagd die uittredingen van ongeveer een week te realiseren.

Er viel een stilte. Een stilte die door niets werd verbroken.

U begrijpt het. Wij willen U graag als proefpersoon aanwerven om een tijdreis te maken.

Uw ikheid wordt dan tijdelijk van Uw lichaam en geest gescheiden, hetgeen voor het blijven leven van dat lichaam en die geest geen enkel probleem is. U keert na een week weer terug.

Van Helsdingen opende een gordijn voor een grote wand en daar werd een foto zichtbaar uit het Rusland van voor 1918. U mag daar een week zijn, maar pas op. U hebt geen lichaam en U kunt met niemand praten, maar U bent er wel.

 

                             

 

 

Photosophieën (1): Folders & witbrood

Photosophieën (2): Weggerukt

Photosophieën (3): De Tijd & wij

Photosophieën (4): Doktersserie

Photosophieën (5): Is that all there is

Photosophieën (6): Zeuge der Zeit 1989