Zandstraatje in dromerig stadje

Arabische invloeden

Deze kleurets is gemaakt door Rolf Weijburg, een Utrechtse kunstenaar die onlangs feest vierde omdat hij 35 jaar in het vak zat.
       Het is een straatje in Massawa, een dromerige kustplaats in Eritrea in de hoorn van Afrika.
Een stadje met sterk Arabische invloeden, maar ook met Italiaanse omdat Eritrea ooit gekoloniseerd werd door dat land.

Keuken

De ets hangt sinds kort bij mij thuis aan de muur. Ik vind het een mooie prent.
      Bovendien brengt het zoete herinneringen naar boven, want ik ben twee maal in Massawa geweest. In 1993 en 1997.
Daar heb ik eerder over geschreven in Reizen 9 (Massawa Eritrea).

Op de ets zie je dat in het straatje een bordje hangt van restaurant Selam. Het bestaat nog steeds.
      Er wordt vooral vis geserveerd.
Je moet hier zoals overal in dit land met je vingers eten. In sommige restaurants worden je handen zelfs vantevoren op een rituele wijze gereinigd.

Als je even in de keuken wilt kijken, is dat geen probleem.
      Hier doet men nog aan echt handwerk.

Winterpaleis

In 1993 was Massawa nog vrijwel volledig verwoest.
      In de jarenlange onafhankelijkheidsoorlog tegen Ethiopië werd de stad meermalen aangevallen door het leger en zelfs met napalm bestookt.
Vier jaar later nadat Eritrea in 1993 onafhankelijk geworden was, was het volledig herbouwd en gerestaureerd.
      Alleen het zogeheten Winterpaleis van de voormalige Ethiopische keizer Haile Selassie lag nog in puin.
Een ruïneuze getuige van het schrikbewind dat deze keizer uitoefende.

Atlas

In zijn atlas L’Afrique Périférique, een atlas van de eilanden rond Afrika, schrijft Rolf Weijburg:
In het met felle TL-lampen verlichte Selam Restaurant zijn de muren beplakt met metershoge affiches van tulpenvelden en eten we vis aan een tafeltje met een plastic tafelkleed waarop de Niagara Falls staan afgebeeld.