HET ONGERIJMDE: Osijek
(Door Peter Flik te Hongarije)
Dit is een vraag die ik wel vaker krijg: waarom toch zoveel belangstelling voor Oost Europa? Zoveel zelfs dat je er woont. Met het beantwoorden van de vraag kom je tal van valkuilen tegen. En soms loop ik er ook nog in.
In mijn vroege jeugd woonde ik in Nederland en het viel me op hoe ordelijk alles was. Alsof iemand in de nacht, terwijl je sliep, alles aan het opruimen was geweest. En soms benauwde me dat ook wel. Een eerste vakantie in België opende mijn ogen. Wat een weldadige chaos her en der. Rooilijnen in de steden en dorpen? Soms wel, maar vaak ook niet. Je huis diep paars verven? Geen probleem. Na sluitingstijd van een restaurant nog willen eten? Het kon soms. Een huisje gehuurd op een camping. Bij aankomst bleek er geen bed meer in te staan. De campingeigenaar reageerde naar mijn hart: wie zou die bedden hebben meegenomen? Neem maar een ander huisje was de oplossing.
In de loop van de jaren ging ik steeds meer van de Belgische ongerijmdheden houden. Later bezocht ik steeds vaker nieuwe landen met hun ongerijmdheden. De toenmalige DDR spande de kroon. In de hoofdstad Oost Berlijn waren wel plattegronden van de stad te koop, maar West Berlijn was wit en er bestonden geen straten daar. Op de hoge teeveetoren in Oost werd je door DDR-gidsen rondgeleid, waarbij zij er streng op toezagen dat men niet aan de westkant van die toren kwam, waar uitzicht op West Berlijn was.
Bij het verhalen van belevenissen in Oost-Europa werd vaak een tegenwerping gemaakt: of ik dan niet op de hoogte was van de terreur waaronder bijna de gehele bevolking te lijden had. Ik kon niets anders zeggen dan dat ik dat wel wist, maar dat ook verschillende werkelijkheden naast elkaar konden bestaan. Ga maar eens naar het Concertgebouw in Amsterdam en zie dat in de grote zaal Beethoven wordt gespeeld terwijl ergens in de kelder een toiletjufrouw met één been tegen een hongerloontje haar vervelende werk doet. Die werkelijkheden bestaan gewoon naast elkaar.
Osijek Kroatië
Onlangs maakten we een tochtje door Kroatië en kwamen in Osijek. De foto's tonen mijn voorliefde voor het ongerijmde. Mijn lievelingsfoto? Die van de gratis koffie voor twaalf Kuna!
Zonder ramen
Hangspullen
Stadsrondrit