Een leven lang lezen
Martine van Bree-Jonink is vrijwilligster bij de bibliotheek In het Groningse Bellingwolde.
Zij leest veel. Drie tot vijf boeken per week. En dat doet ze al ‘’een leven lang’’. Zij schrijft recensies voor De Bellingwedder, een maandelijks informatiebulletin voor de voormalige gemeente Bellingwedde (nu Westerwolde). Een weerslag van dat werk verschijnt met enige regelmaat op mijn blog.
Zij richtte zich aanvankelijk vooral op romantische fictie van buitenlandse auteurs, maar heeft inmiddels ook weer de hedendaagse Nederlandse literatuur ontdekt.
In een wat verder verleden las zij natuurlijk de Nederlandse en Vlaamse klassiekers. Zij had toen een zwak voor Hubert Lampo.
Hieronder haar favoriete boeken van de laatste vijf jaar.
Hanya Yanagihara: Een klein leven (2016/750 pag.)
Zeldzaam indringende roman over de levens van vier succesvolle mannen (van jongs af aan hechte vrienden), van wie de hoofdpersoon tot in het extreme weigert over zijn gevoelens en zijn afgrijselijke verleden te praten. Prachtige schrijfstijl, sublieme karakterbeschrijvingen, messcherpe dialogen.
Beschrijving van gruwelijke wreedheden maar ook liefdevolle momenten en de confrontatie met machteloosheid als iemand hulp weigert. De recensie op de cover zegt alles: Zo’n boek dat maar héél af en toe voorbijkomt. Het boort door je ziel.
Een pageturner, maar zo adembenemend dat je het soms echt even weg moet leggen om weer op adem te komen.
Nino Haratischwili: Het achtste leven (2016/1269 pag.)
Fenomenale, prachtige en krachtige familieroman van deze Georgische schrijfster.
Vanaf de Russische revolutie t/m het heden beschrijft ze de levens van een gerenommeerde familie in Georgië. Spilfiguur is Kotsja, een streber, die door zijn uiteindelijk hoge functie binnen de hogere gelederen van de USSR de levens van zijn naaste familieleden zodanig weet te beïnvloeden en manipuleren, dat zij eigenlijk geen eigen keuzes kunnen maken. Met name de vrouwen in zijn familie zijn hiervan de dupe.
Een epos vol intriges, corruptie, verraad, stalinisme, marteling en de onmogelijkheid je eigen weg te kiezen. De laatste generatie (de achtste=oneindig) moet die kans wel pakken.
Uitermate boeiend. Boek van het jaar 2017.
Jamal Ouariachi: Een honger (2015/588 pag.)
Briljante roman, in boeiende afwisselende schrijfstijlen, over een jonge vrouw/moeder, die na 10 jaar wordt geconfronteerd met haar grote liefde. Aan deze relatie kwam abrupt een eind toen hij, het charismatische icoon van ontwikkelingswerk, BN-er, werd gearresteerd en veroordeeld voor kindermisbruik.
Na zijn vrijlating, verguisd door iedereen, is hij nog maar een schim van zichzelf. Als ghostwriter schrijft zij zijn levensverhaal, niet omdat hij zichzelf wil rechtvaardigen, maar omdat hij de mensen wil laten zien hoe stigmatiserend en hypocriet de Nederlandse samenleving is geworden als het gaat om seksualiteit in zijn algemeenheid en pedofilie in het bijzonder.
Prachtige karakterbeschrijvingen van twee tegenpolen die toch met elkaar kunnen versmelten. Veel stof om verder over na te denken. Waar ligt de grens?
A.F.Th. van der Heijden: Kwaadschiks (2016/1280 pag.) !!!
De waargebeurde moord op een Amstelveense politieagente heeft de auteur geïnspireerd tot het schrijven van dit boek. Als zijn vrouw hem verlaat, slaan bij Nico Dorlas alle stoppen door en gaat hij niets en niemand ontziend naar haar op zoek. Zwaar onder de invloed van wodka, die zijn zelfdunk en zelfoverschatting versterkt, bedreigt hij zijn ex-zwager en zijn ex-schoonouders. Hij wordt aangehouden en zijn auto wordt in beslag genomen. Deze auto weet hij op vernuftige wijze terug te krijgen, waarna hij naar zijn stamkroeg rijdt en vervolgens op weg gaat naar de woning van zijn ex. Daarbij wordt hij gevolgd, bij de woning aangekomen klemgereden en schiet hij op de uitstappende persoon.
Wie hij heeft neergeschoten weet hij niet, maar aan de benen te zien is het een vrouw. Hij bezet de woning, vermoedt dat zijn stiefzoon aanwezig is en zet een gijzelingsactie op touw.
Fascinerend hoe de auteur middels verhaallijnen in heden en verleden steeds dieper in de huid weet te kruipen van deze narcistische, manipulerende psychopaat en tegelijkertijd de gebrekkige communicatie bij de politie en de opportunistische houding van de advocaat aan de kaak stelt. Bijzonder scherpe observaties van uiteenlopende karakters, doorspekt met vileine humor.
Fenomenale roman die van de eerste t/m de laatste pagina (en dat zijn er nogal wat!) blijft boeien. Wat een klasse! Wat een taalvirtuoos! Echt een meesterwerk!
Klik HIER voor alle biebverhalen