ELF LEESTIPS

(Door Martine van Bree-Jonink, vrijwilligster bibliotheek Bellingwolde)

Voor de zomermaanden heb ik een selectie gemaakt van mijn meest favoriete boeken tussen januari 2016 en juli 2019.

    Ik wens ik u een fijne zomer toe met veel leesplezier.

Alex Boogers: Alleen met de goden (2015/518 pag.)

Magistrale pageturner. Het al ongewenste kind Aaron wordt fysiek en mentaal mishandeld en verwaarloosd door zijn moeder. Hij heeft een “klotejeugd”, maar door de disciplinaire kracht van het kickboksen, door de stuwende kracht van zijn opa (de enige normale in de familie, maar helaas overzee), gesprekken met een oud-leraar, zijn coach en bovenal zijn kennismaking met de liefde, weet hij zich aan zijn milieu te ontworstelen.
      Uiteindelijk heeft hij het vermogen zijn harnas van zelfbescherming van zich af te werpen, zich kwetsbaar op te stellen en te kiezen voor wat hij werkelijk wil. Het “dubbeltje” wordt op eigen kracht vele malen meer dan een “kwartje”. Gevoelens van boosheid, brok in de keel, ontroering.

Rauw, maar prachtig!
Een boek dat je niet loslaat en stemt tot nadenken.

 

 

A.F.Th. van der Heijden: Kwaadschiks (2016/1280 pag.) !!!

De waargebeurde moord op een Amstelveense politieagente heeft de auteur geïnspireerd tot het schrijven van dit boek. Als zijn vrouw hem verlaat, slaan bij Nico Dorlas alle stoppen door en gaat hij niets en niemand ontziend naar haar op zoek. Zwaar onder de invloed van wodka, die zijn zelfdunk en zelfoverschatting versterkt, bedreigt hij zijn ex-zwager en zijn ex-schoonouders. Hij wordt aangehouden en zijn auto wordt in beslag genomen.
      Deze auto weet hij op vernuftige wijze terug te krijgen, waarna hij naar zijn stamkroeg rijdt en vervolgens op weg gaat naar de woning van zijn ex. Daarbij wordt hij gevolgd, bij de woning aangekomen klemgereden en schiet hij op de uitstappende persoon. Fascinerend hoe de auteur middels verhaallijnen in heden en verleden steeds dieper in de huid weet te kruipen van deze narcistische, manipulerende psychopaat en tegelijkertijd de gebrekkige communicatie bij de politie en de opportunistische houding van de advocaat aan de kaak stelt.

Bijzonder scherpe observaties van uiteenlopende karakters, doorspekt met vileine humor.
      Echt een meesterwerk

 

 

Philip Snijder: Bloed krijg je er nooit meer uit (2016/222 pag.)

Een vijftigjarige man gaat in zijn herinnering op zoek naar zijn tien jaar jongere, enige zus. Deze is de vorige avond met spoed opgenomen in het ziekenhuis en overleden. Na een leven lang het contact met haar te hebben gemeden omdat hij zich schaamde voor haar terwijl zij beiden in hetzelfde milieu zijn opgegroeid, doolt hij de dag na haar plotselinge dood urenlang door haar huis, waarbij vele herinneringen naar boven komen.
      Zijn eerste boek staat op punt van verschijnen: een onthullende roman over zijn kindertijd en zijn familie in een achterstandswijk (Bickerseiland). Hij wordt verteerd door schuldgevoelens. Had hij haar meer moeten helpen? Moet hij zijn boek afblazen?

Bijzonder aanschouwelijke schrijfstijl die een wereld oproept waarin je alles ziet, hoort en ruikt. Tip: lees eerst Zondagsgeld. Beschrijving van zijn jeugd waarin dezelfde personen voorkomen.
      Misschien nog indringender.

 

 

Erik Rozing: De psychiater en het meisje (2016/443 pag.)

Een psychiater in opleiding, die zelf niet vrij is van psychische problemen, vraagt zich af of hij wel psychiater moet worden en zo ja, waarom. Dan krijgt hij een jonge, aantrekkelijke borderline patiënte met een aanstekelijk gevoel voor humor in behandeling.
      Zij is grenzeloos en weet op een slimme manier door te dringen in zijn privéleven. Zij fascineert hem en hij is voor haar een obsessie, dus moet hij haar professioneel op afstand houden, want een relatie tussen behandelaar en patiënt is uit den boze. De auteur weet op een realistische wijze de gang van zaken in een psychiatrisch ziekenhuis weer te geven en vol gevoel de zielenroerselen van de hoofdpersonen te verwoorden.

Vlotte schrijfstijl, schitterende dialogen, ontroerend maar ook vol humor. Aanrader!!!     
       Vervolg: Het beste voor iedereen (2019)

 

 

Bert Wagendorp: Masser Brock (2017/413 pag.)

Masser Brock is columnist voor de grootste kwaliteitskrant van het land. Zijn zus is de spindoctor van de premier. Masser heeft gezworen altijd de waarheid te vertellen, maar raakt verzeild in een politiek met een eigen gecreëerde waarheid, waar zijn zus debet aan is. Waar staat hij in het hedendaagse meningencircus, waarin de waarheid ook maar een opvatting is?

      Voorts heeft hij te maken met (spitsvondige) manipulaties door de directie van de krant, en zijn neef Jimi die bij hem inwoont. Uiteindelijk kiest hij voor een eigen privéleven en de liefde.

 

Een spectaculaire roman, bijzonder plezierig geschreven, met veel humor en herkenbare personages uit de huidige politiek.

 

 

Nino Haratischwili: Het achtste leven (2016/1269 pag.)

Fenomenale prachtige en krachtige familieroman van deze Georgische schrijfster.

Vanaf de Russische revolutie t/m het heden beschrijft ze de levens van een gerenommeerde familie in Georgië. Spilfiguur is Kotsja, een streber, die door zijn uiteindelijk hoge functie binnen de hogere gelederen van de USSR de levens van zijn naaste familieleden zodanig weet te beïnvloeden en manipuleren, dat zij eigenlijk geen eigen keuzes kunnen maken.
      Met name de vrouwen in zijn familie zijn hiervan de dupe. Een epos vol intriges, corruptie, verraad, stalinisme, marteling en de onmogelijkheid je eigen weg te kiezen. De laatste generatie (de achtste=oneindig) moet die kans wel pakken.

Uitermate boeiend. Boek van het jaar 2017.

 

 

Min Jin Lee: Pachinko (2018/506 pag.)

Een levendige, meeslepende familiegeschiedenis die zich afspeelt tussen 1932 en 1989.

De bezetting van Korea door Japan, daarna WOII en emigratie van veel Koreanen naar Japan, hoe vreemd dat ook klinkt. Zelfs de volgende generaties Koreanen die in Japan geboren worden krijgen niet de Japanse nationaliteit en worden met de nek aangekeken, al zijn ze nog zo rijk en al hebben ze in Amerika gestudeerd.

Een prachtige roman over cultuurverschillen, liefde die overwint en liefde die gedoemd is te verliezen.

 

 

 

 
Fernando Aramburu: Vaderland (2018/570 pag.)

Hoe extreem nationalisme een beklemmende sfeer kan veroorzaken binnen een kleine dorpsgemeenschap. Door aanslagen van de Baskische afscheidingsbeweging ETA vallen vriendschappen uiteen en raken families verdeeld.
      Er ontstaat wantrouwen en grenzeloze haat, vooral nadat er een moord in eigen dorp heeft plaatsgevonden.

 

Weergaloze roman.
      Echt een aanrader.

 

 

 

 

Paolo Giordano: De hemel verslinden (2018/460 pag.)

Deze prachtige psychologische roman omspant 20 jaar en vier levens met als thema verbondenheid, liefde, familie en de eeuwige zoektocht naar zingeving.

In haar jeugd brengt Theresa samen met haar vader haar vakanties door in de villa van haar oma op het Zuid-Italiaanse platteland en ontmoet daar Nicola, Tommaso en de zonderlinge maar charismatische Bern.
      De drie jongens worden als broers opgevoed door Nicola’s religieuze en milieubewuste ouders en hebben onderling een intieme maar complexe band. Door een onuitgesproken wederzijdse aantrekkingskracht ontstaat er een liefdesrelatie tussen Theresa en Bern, die elke zomer weer opnieuw opbloeit, maar gedoemd is te mislukken door allerlei gebeurtenissen.
      Ze worden volwassen en hun vriendschap wordt tot het uiterste getest door hun tegenstrijdige visies op de wereld en hun conflicterende overtuigingen, waarbij tussen hen gezworen geheimhoudingen een breuk veroorzaken tussen Theresa en Bern. Toch blijven ze tot aan het einde toe innig met elkaar verweven.

 

Jonathan Coe: Klein Engeland (2019/489 pag.)

Ik heb het al aangekondigd, na mijn recensie van zijn roman Nummer 11 (lees dit ook): weer dezelfde fascinerende schrijfstijl, nog meer satire en typisch Engelse humor; grinniken en soms zelfs schaterlachen! In deze roman beschrijft de auteur de levens van een kleurrijke groep personages.
      Ian en Sophie zijn net getrouwd en hebben ieder een ander idee over de samenleving in hun land. Hij is, onder invloed van zijn moeder, de Conservatief. Zij daarentegen omarmt de multiculturele samenleving. Doug, een politiek commentator, schrijft columns over de arm-rijkverhoudingen vanuit zijn luxe appartement en heeft regelmatig hilarische interviews met de pr-medewerker van de regering David Cameron. Benjamin heeft moeite met zijn middelbare leeftijd.
      Hij heeft jarenlang aan een boek gewerkt, het manuscript paste net in twee grote aktetassen, en wordt uiteindelijk beroemd doordat alleen het puur persoonlijke gedeelte over een levenslange liefde wordt uitgegeven.

Briljante karakterbeschrijvingen tegen de achtergrond van de opkomst van Trump en het referendum over de Brexit, die het land en persoonlijke levens verdeelt.

 

 

Julie Cohen: Samen: (2018/353 pag.)

Hele aparte liefdesroman over een man en vrouw op leeftijd die al bijna 50 jaar samen zijn en nooit zonder elkaar hebben gekund. Pure onvoorwaardelijke liefde.
      Het verhaal begint als duidelijk wordt dat hij door Alzheimer zijn grip op het leven verliest en ervoor kiest zelfmoord te plegen.
      Daarna volgen flashbacks over hun leven samen, hun naar anderen toe onuitgesproken geheimen. Niet vanaf hun eerste ontmoeting naar het einde toe, maar andersom, langzaamaan terug naar het begin, net als de ziekte. En pas dan begrijp je hun leven.

Fascinerend!

 

 Veel leesgroeten van Martine.

 

Klik HIER voor alle biebverhalen