De afscheidsbrief van Musawer

(Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde)

Wat doe je als je een bericht leest over weer een vluchtelingengezin dat op het punt staat uitgewezen te worden. Ik denk, oh nee, daar gaan we weer. Mensen, het zijn mensen net als jij en ik. Gesol met mensen; gesol met mensen zoals jij en ik. Met één verschil, vluchtelingengezinnen hebben niet voor niets huis en haard verlaten. .

      Ik schrik als ik hoor om welk gezin het gaat. Die ken ik. En dan komt dit bericht heel dichtbij, diep in mij. Dit gaat over Musawer en Samim. Twee Afghaanse jongens die in Bellingwolde woonden met hun vader, moeder en zusjes. in het toenmalige AZC. Het AZC dat 2 jaar geleden gesloten is.
      Een advocaat is voor het gezin bezig. Ze hebben in Zeist in detentie gezeten en zijn in afwachting van de procedure weer naar Burgum in Friesland gebracht, waar ze na Bellingwolde ook al zaten.

High Tea met Poëzie

Musawer en Samim namen deel aan onze tweede Interculturele High Tea met Poëzie, in 2017.

Prentenboeken

Ik weet het nog goed. Musawer zat in de NT2 klas van mevrouw Désirée, een zeer bevlogen docente.
      Zij kwam wekelijks in de bibliotheek met haar leerlingen om prentenboeken te lenen als aanzet naar het lezen in de Nederlandse taal. Beeldwoordenboeken en Zoekboeken over de stad, het circus, dierentuin en strand waren favoriet.
      Kinderen in de leeftijd van 12 tot 18 jaar.

Glimlach

Ze stelden zich voor, gaven een hand, noemden hun naam en vertelden waar ze vandaan kwamen. Uit Syrië, Afghanistan, Irak, Iran en Eritrea. Een argwanende blik in hun ogen, op hun hoede, maar tegelijkertijd toverden ze op hun gezicht een vriendelijke glimlach. Dichtbij komen mocht niet; aanraken helemaal niet.
     Totdat ze een aantal malen bij ons waren geweest en zagen dat het veilig was.
Wij gaven de kinderen thee met heel veel suikerklontjes, zij namen koekjes mee, voor ons.
      Musawer kwam buiten de lessen om ook in de bibliotheek, dan speelde hij een spelletje schaak of dammen en genoot van de warme thee.

Afscheidsbrief

Na de Interculturele High Tea met Poëzie in 2017 kwam Musawer mij vertellen dat hij ging verhuizen, naar het AZC in Burgum. Hij schreef een afscheidsbrief:

Oudejaarsborrel

Tijdens onze Oudejaarsborrel van afgelopen vrijdag gingen we met elkaar in gedachten even terug naar 2017….
       We aten en toastten op een zingevend en gelukkig 2020 …. en wat nu ….
met al die wensen over liefde, geluk, gezondheid en voorspoed ….

Tja …. dat wensen we iedereen!

Klik HIER voor alle biebverhalen