Brrrr

Bij de beroemde foto's van het balkon van de Amsterdamse Stadsschouwburg, die Het Parool onlangs liet zien, snijdt mij opnieuw die absurde recente naamsverandering in 'Internationaal Theater Amsterdam' door de ziel. Of  nog erger: 'het ITA' -Brrr.  Dat de Toneelgroep Amsterdam dacht zich pretentieus een progressieve en internationale uitstraling aan te meten door zich door een trendy marketeer en zelfingenomen directie die naam aan te laten smeren, moet het zelf weten.  Al is het netzo potsierlijk als de keizer uit het sprookje, die bewonderd dacht te worden voor zijn goede smaak, toen hij bloot over straat paradeerde. Die naam pretendeert een hoop, maar slaat nergens op. Ze brengen nog steeds dezelfde stukken op de planken als de Toneelgroep Amsterdam. Voor precies hetzelfde publiek. In precies dezelfde schouwburg. Maar nu moet die schouwburg ook inene 'Het Internationaal Theater Amsterdam' heten. In één adem' Internationaal' en 'Amsterdam' ; een klassiek gevalletje 'contradictio in terminis'. (En dan alleen ook nog bedoeld voor de eigen hoofdstedelijke culturele bühne). Het is netzo kleinzielig als de dorpsbakker, die dacht de concurrentie voor te zijn door zich 'de beste bakker van het land' te noemen en vervolgens werd voorbijgestreefd door z'n buurman, die zich afficheerde als 'de beste bakker van de straat'. Afijn. De schouwburg van Amsterdam blijft voor mij de Stadsschouwburg. Die kan een taxichauffeur tenminste vinden.

Theo Uittenbogaard
Amsterdam