BIBLIOTHEEKJE SPELEN

(Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde)

      Vandaag kwam een jonge moeder binnen wandelen met twee kleine kinderen. Voor mij een onbekend gezicht; open blik, vrolijk babbelend met haar kroost. Ze had duidelijk haar handen vol aan de oudste, een nieuwsgierig ondernemend jongetje van twee jaar.
      Onze prentenboekenpiramide trok de aandacht. Met z’n drieën gingen ze zitten op de onderste trede en keken eens in het rond.
      Het beviel ze wel geloof ik.

Prentenboekenpiramide

Ik ben er gezellig naast gaan zitten om ze welkom te heten. Ze waren nog maar kort in Nederland. Hadden daarvoor in Denemarken gewoond. De ene na de andere vraag borrelde bij de (Nederlandse) moeder op.
      ''Hebben jullie ook Deense en Engelstalige kinderboeken?’, ‘kinderdvd’s?’ ‘zoekboeken?’ ‘voorleesboeken?‘ samenleesboeken?’

Wij verkopen geen ‘nee’ en wat we zelf niet ‘in huis’ hebben, reserveren we gratis voor onze klanten. Volwassen klanten krijgen zelfs een lidmaatschap cadeau op Muziekweb Rotterdam, probeerde ik nog…
      Mijn inspanningen waren niet tevergeefs. Na een half uur chit-chat en vertellen hoe leuk de bieb is, mocht ik het meisje van 1 - Sterre- en het ventje van ruim 2 - Jip - inschrijven als bibliotheeklid. 

      Terwijl ik hiermee bezig was, vermaakte Jip zich reuze. Hij rende door de bibliotheek en verzamelde uit werkelijk alle kasten de presentatie-standaards. De boeken die daar op stonden werden er terloops afgehaald en ergens onderweg neergelegd. Eenmaal aangekomen op de plek van zijn bestemming koos hij zorgvuldig prentenboeken uit en stalde die naast elkaar op de verhoging waar zijn moeder en ik zojuist nog onderhoudend zaten te praten.
      Jip deed een stapje achteruit, bekeek zijn werk en was tevreden. Een prachtige tentoonstelling, hij had er oog voor.

Na deze ‘klus’ bedacht Jip een nieuwe, en nog één en nog één… Met z’n blonde haren en inmiddels rode koontjes, stuiterde hij van de ene boekenkast naar de andere.
      Uit mijn ooghoeken zag ik de bedenkelijke blik van mijn vrijwillige medewerkers. Ja, ik weet, er zijn grenzen …. maar…. hij is zo aandoenlijk bibliotheekje aan het spelen …. Bovendien ben ik zijn moeder niet. Waar was z’n moeder eigenlijk?

Ik verheug me nu al op zijn volgende bezoek, wat een enthousiasme! Lang zal Jippy lezen!

 Klik HIER voor alle biebverhalen