Roger de Vlaeminck: Kasseienstreler

In 1977 startte Parijs-Roubaix voor ’t eerst in Compiègne. Dat gebeurde omdat de Franse dienst ’Wegen en Bruggen’ in de buurt van Templeuve een aantal kasseienstroken had vervangen door macadambanen.
      Om deze koers toch van de nodige kasseien te voorzien werden kinderkopjes gevonden in de buurt van Orchies, Landas, Saméon, Aix, Mouchin en Bachy. Ze werden direct ingepast en daarom moest de startplaats veranderd worden.
      Ik heb deze wijsheid uit het mooi vormgegeven boek Paris-Roubaix van oud-coureur Pascal Sergent.

In 1977 woonde ik de koers bij in Mouchin op zo’n 30 kilometer voor de finish. Er was een kopgroep van 22 man.
      Een paar kilometer verderop zou Roger de Vlaeminck demarreren.
Hij werd niet meer ingehaald en finishte soeverein als eerste in het Velodrome van Roubaix. Het was zijn vierde overwinning in deze prachtige zware wielerklassieker, die vandaag weer wordt verreden. Een prestatie die niemand heeft geëvenaard.
Zelfs Eddy Merckx niet.
      Het leverde hem de bijnaam Monsieur Paris-Roubaix op.

Kasseienstreler 

Roger de Vlaeminck won de koers in 1971, 1974, 1975 en 1977. Hij werd ook nog eens vier maal tweede (1970, 1978, 1979 en 1981). Hij was derde in 1976, vijfde in 1969, zesde in 1982 en zevende in 1971. Hij was geboren om over kasseien te rijden. 
     Merckx in 1977: 
      ‘Dat heb ik nog nooit gezien. Roger gleed over de kasseien alsof hij wist waar elke steen precies lag’.

Parijs-Roubaix is officieel een Franse klassieker, maar officieus lijkt het meer op een Vlaamse. Er zullen vandaag vrijwel zeker meer Vlamingen dan Fransen langs het parcours staan.
      De Belgen wonnen deze koers dan ook 57 keer, de Fransen 30. In het verleden hebben vijf Nederlanders gewonnen: Peter Post, Jan Janssen, Jan Raas, Hennie Kuiper en Servais Knaven.
      Ik betwijfel of daar verandering in komt. Het nu de beurt aan Sylvain Chavanel. 
Het wordt namelijk weer eens tijd voor een Franse winnaar. 

Meer Parijs-Roubaix : Algemeen 33: De Hel van het Noorden