Een dialoog over de Olympics
Voorbeeld 1:
Zaterdagavond won de Russische Marija Savinova op de Olympische Spelen superieur de 800 meter hardlopen. De ranke Marija had een grote voorsprong op de andere loopsters. Haar tijd: 1.56’.19’’.
Linksboven op het T.V.-scherm stond het wereldrecord: 1.53’28’’.
Bijna drie volle seconden sneller dus. Ongeveer 21 meter.
Dit record werd gelopen door Jarmila Kratachvilová . Een loopster uit Tsjecho-Slowakije. Zij liep dit krankzinnige record in 1983.
Bijna dertig jaar geleden dus.
Wat zegt dit?
Veel. Heel veel.
In dertig jaar is ALLES in de sport verbeterd.
Trainingsmethoden, materiaal, voeding, begeleiding om maar een paar essentiële dingen te noemen.
En toch …
Kijk eens naar deze foto.
Jarmila was opgepompt met anabole steroïden: Nandralon. Norandrosteron, Stanozonol.
Ze leek niet alleen op een man; ze was het bijna geworden.
De photosooph:
Ik moest hieraan denken, toen ik van vriend en photosooph Peter Flik een bijdrage kreeg over de Olympische Spelen met het verzoek om te reageren.
Hij schrijft ondermeer:
.........Geheel volgens de Olympische gedachte is meedoen belangrijker dan winnen.
En als iemand dat zou moeten weten dan zouden het toch de mensen zijn die zich in de wereld van de sport begeven, zou men denken.
Neem dit citaat:
De conclusie heeft iets pijnlijks; zodra voetbal te sportief wordt, te 'olympisch', haak ik af. De gekken, de narcisten, de Zlatans, de Ronaldo’s, de pispalen, de matennaaierij, de haat en de nijd, de excessen, het sluimerende explosiegevaar op de tribunes; wij voetbalfans hebben het nodig om bij de les te blijven. Anders vinden we er niks aan.
Naar de openingsceremonie van de Olympische Spelen kijken, maar ondertussen stilletjes verlangen naar het voetbalseizoen, het moment waarop de bajonet er weer op mag. Wat zegt het over ons?
We zijn een bedorven volkje, wij van het voetbal. De Tokkies onder de sportkijkers. Sportliefhebbers die - als het erop aankomt - meer van oorlog houden dan van sport. Rinus Michels had gelijk.
Door: NU.nl/Menno Pot
DIALOOG
Peter Flik: Nou Ronald dit zijn maar een paar citaten die de toon zetten van wat ik aan je ga schrijven .
Voordat ik antwoord ga geven, moet de eerste conclusie dus zijn dat deze Menno Pot een beetje onzin verkoopt.
Olympische Spelen zijn op zich niet mooi, niet zuiver en niet sportief. Haat, nijd, matennaaierij. Het komt ook daar allemaal voor.
Waarschijnlijk nog meer dan bij voetbal.
Voorbeeld 2:
Nadia Comânesci was een uiterst getalenteerd turnster uit Roemenië .
Ze was 13 jaar toen zij Europees senioren kampioene werd. In 1976 op de Olympische Spelen van Montreal werd zij op 14-jarige leeftijd op drie onderdelen Olympisch kampioen: Evenwichtsbalk, brug met ongelijke leggers en de meerkamp. Zij was de eerste turnster, die op de Olympische spelen een 10 van de jury kreeg.
Nadia viel ook op door haar lange atletische gestalte.
Ze was duidelijk heel anders gebouwd dan haar collga-turnsters; dat waren namelijk kleine nogal gedrongen meisjes.
Later werd bekend dat een aantal van die jonge turnsters door hormoonbehandelingen kunstmatig klein was gehouden.
De meisjes moesten bovendien een meer dan Spartaanse training volgen van acht uur per dag.
Als ze niet goed hun best deden of niet goed presteerden op wedstrijden kregen zij straf.
Ze werden afgezonderd of kregen gewoon slaag.
Nadia kreeg iets later een verhouding met de zoon van Ceauscescu. Vijf jaar lang heeft hij haar mishandeld, onder andere door al haar nagels uit te trekken.
Zij ontvluchtte haar land in 1989 en ging naar de V.S.
Haar biografie is een afschrikwekkende en bijna ongelooflijke geschiedenis van uitbuiting, mishandeling en onderdrukking van persoonlijke ontwikkeling.
Peter Flik:
Ik doe het maar eens puntsgewijs en ben benieuwd naar jouw reakties.
........1.Zowel bij de sporters als bij de verslaggeving merk ik nooit iets van meedoen is belangrijker dan winnen.
Eindeloos wordt over dat goud, zilver en brons geleuterd.
Antwoord:
Meedoen is niet belangrijker dan winnen. Natuurlijk niet. Sport gaat om winnen.
De slogan ‘deelnemen is belangrijker dan winnen’ is van Pierre baron de Coubertin, een Frans pedagoog, die oprichter was van de moderne Olympische Spelen.
Letterlijk zei hij:
‘L’important dans la vie ce n’est point le triomphe, mais le combat, l’essentiel ce n’est pas d’avoir vaincu mais de s’être bien battu’’.
Dit is achterhaalde romantische flauwekul.
......2. Doel en middelen worden door elkaar gehaald.
Die medailles zijn toch helemaal geen doel, maar een middel om tot grote sportprestaties te komen.
Ter vergelijking: als in een kookprogramma meer aandacht voor het bestek zou zijn dan voor de maaltijd is er iets goed mis.
Antwoord:
Het doel heiligt de middelen. Dat is uitgangspunt voor veel sporters.
In het algemeen gaat het dan om middelen die om lang niet altijd duidelijke redenen zijn toegestaan, maar er zijn natuurlijk ook hier krankzinnige uitzonderingen.
Voorbeeld 3:
Tonya Harding was een kunstschaatster, die twee maal kampioen van de V.S. werd.
Zij was een wat bonkig propje en wilde natuurlijk een gouden medaille halen op de Olympische Spelen van 1994 in Lillehammer.
Eén van haar grootste tegenstanders was Nancy Kerrigan (links), een gazelle op de schaats.
De echtgenoot van Harding huurde een man in, die de opdracht kreeg om Kerrigan dusdanig te verwonden, dat ze niet kon meedoen aan de Olympische Spelen.
Op 6 januari 1994 sloeg deze man keihard met een metalen voorwerp op de knie van Kerrigan. Harding werd later veroordeeld tot drie jaar voorwaardelijke gevangenisstraf, 500 uur dienstverlening en een boete van 160.000 dollar.
VLAM
.......3. Dat gedoe met die vlam moet maar eens afgelopen zijn.
Iedereen kan toch bedenken dat als de vlam een oceaan over moet, geen enkele vliegtuigmaatschappij zou toestaan de brandende fakkel aan boord te nemen.
Antwoord:
Die vlam moet gewoon blijven. Hoort er bij.
.......4. Die olympische gedachte moet maar eens op papier worden gezet en aangevuld met het gaat ook bij de Spelen voornamelijk om geld. Dat zou wel zo eerlijk zijn.
Antwoord:
Die Olympische gedachte staat op papier. Of de spelen voornamelijk om geld gaan, betwijfel ik. Er zijn genoeg medaillewinnaars, die weinig of niets verdienen aan hun medaille. Hier geldt alleen in welke mate de sporters commercieel interessant zijn.
Het organiseren van Spelen kost verschrikkelijk veel geld. ‘Wij’ willen de Spelen in 2028 organiseren. Willem Alexander heeft dat inmiddels ook bepleit. Nu al wordt er gelogen over de kosten.
En dan gaat het niet alleen om de kosten voor alle sportaccommodaties, maar ook voor het steeds hoger wordende bedrag dat nodig is om die Spelen te beveiligen tegen terroristische aanslagen.
.....5. Nationalisme en sportvoorkeuren liggen dicht bij elkaar.
Antwoord:
Nationalisme, sport en prestaties hebben alles met elkaar te maken.
Ieder land heeft zijn eigen Olympische Spelen. Dat kon je de afgelopen weken zien als je wat schakelde. Aandacht voor de tak van sport had alles van doen met eventuele kandidaten voor medailles. Hier wordt nationalisme gevoed & aangewakkerd. Hier wordt nationalisme vaak chauvinisme.
Ik doe daar zelf ook aan mee. Als sport om winnen gaat, moet je ook een favoriet kiezen.
En dan lijkt het mij logisch dat je voor iemand kiest, die min of meer dezelfde achtergrond heeft, dezelfde taal spreekt, dezelfde kinderboeken heeft gelezen en bij een kennis van jou in de klas heeft gezeten.
Daarbij komt dat sport vaak fantastisch is om naar te kijken. Het is soms bloedstollend spannend, esthetisch zeer verantwoord, het is vaak onvoorspelbaar en er gebeuren altijd dingen die je niet verwacht.
Sport is vanilleseks en vuistneuken
Maar dan…
Nederland op de kaart zetten, was bijvoorbeeld een motto. Bij de beste tien eindigen in het landenklassement.
Waarom?
Ik heb geen idee.
Komen er dan meer toeristen?
Wordt er meer Heineken gedronken als medaillewinnaars worden gesurft door een op hol geslagen in oranje gehulde massa.
Wordt er meer Shell getankt?
Krijgen onze universiteiten een impuls?
Komt er meer waardering voor Rembrandt, voor Vincent van Gogh?
Wat hebben al die medailles in het verleden opgeleverd voor de DDR, voor Tsjecho-Slowakije, voor de Sovjet-Unie.
Tja. Die landen bestaan niet meer. Leuk succes!
Voorbeeld 4:
Florence Griffith van de VS won in 1988 bij de Olympische Spelen drie gouden medailles
Zij vestigde onmogelijk geachte wereldrecords op de 100 meter (10’49’’) en de 200 meter (21’34’’).
Niemand is daarna zelfs maar in de buurt geweest.
Zij was 38 jaar toen zij in haar slaap overleed.
Twee jaar daarvoor had ze al eens een beroerte gehad. Dit wordt allemaal in verband gebracht met dopinggebruik.
.......6. Als je kritisch over sport praat dan wel schrijft word je al gauw in de hoek van de sporthaters gezet.
Antwoord:
In Nederland wordt behoorlijk kritisch over sport geschreven en gesproken.
Maar journalisten kunnen niet te kritisch zijn, want dan is er geen sporter meer die met ze wil praten.
Het gaat hier om wederzijdse afhankelijkheid.
Journalisten weten vaak veel meer dan ze schrijven. Maar het is in hun nadeel om daarover te schrijven.
....7. Volgens mij bestaat er geen Tour de France voor vrouwen, of wordt dat gewoon niet uitgezonden?
Antwoord:
Er is een tour voor vrouwen, maar die is niet of nauwelijks interessant voor de media. Er is gewoon geen belangstelling voor.
......8. Dat gezeur over Mart Smeets. Die man doet het goed en dat hij wellicht ijdel is hoeft toch niet tot gevolg te hebben dat er een actiegroep is opgericht om hem van de buis te krijgen.
Antwoord:
Mart Smeets is een entertainer en geen journalist. Ook hij weet veel meer dan hij kwijt kan of wil.
Daarom was het verrassend dat hij bij het verslag van de Olympische wegkoers ronduit zei dat de Kazak Vinokourov zijn Colombiaanse medevluchter geld had beloofd om te kunnen winnen. Het was de eerste keer dat ik Zijne Mart zoiets hoorde zeggen.
Hij zal met pensioen gaan en krijgt dan natuurlijk onmiddellijk een aanbod van Omroep Max om een soort sporttalkshow te gaan doen.
Nee, Mart blijft nog wel even onder ons.
Voorbeeld 5:
Ben Johnson , een wat sullige en stotterende hardloper uit Canada (met Jamaicaanse roots) won in 1988 in Seoul de gouden medaille op de 100 meter hardlopen in het nieuwe wereldrecord van 9.79.
Een paar dagen later werd hij geboeid afgevoerd omdat hij doping had gebruikt.
Dat was aangekaart door het Amerikaanse Olympisch Comité, dat er alles aangelegen was om de Amerikaan Carl Lewis voor de tweede maal te laten zegevieren.
Dat Lewis een paar maanden daarvoor ook betrapt was, had het Amerikaanse comité in de doofpot gestopt.