Een curieuze grens

Langs de rand                        

Kijk eens naar dit kaartje. De grens tussen Malawi en Tanzania. Die loopt langs de rand van het Malawimeer en niet door het midden zoals tussen Malawi en Mozambique. Curieus.
      Dat vinden ze in Tanzania ook. Al jarenlang wordt overleg gevoerd over deze kwestie, want zo’n twee miljoen inwoners van beide landen zijn min of meer afhankelijk van dit meer. Denk bijvoorbeeld aan visserij, voedsel & transport. Bovendien zou het meer gas- en olievoorraden bevatten en zijn een Engels en een Zuid-Afrikaans bedrijf al vergunningen verleend om te boren.

      Waarom loopt die grens zo? En niet door het midden van het meer zoals bijvoorbeeld op dit kaartje hiernaast?
Simpel. Koloniale geschiedenis.
      De grenzen in Afrika zijn eind negentiende en begin twintigste eeuw veelal getrokken door ambtenaren achter tekentafels. Soms deden ze bij gebrek aan professionele cartografie maar wat. (Er gaan  verhalen dat de kaartenmakers soms met elkaar dobbelden of pokerden. En de winnaaar kreeg er dan een stukje land bij. Ik sta er niet voor in, maar het zou zomaar hier gebeurd kunnen zijn.) 

 In 1890 werd het Zanzibar-Helgoland verdrag gesloten tussen Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Dit regelde een aantal afspraken tussen beide landen. Niet alleen over Helgoland (werd Duits) en Zanzibar (was in feite al Engels) maar ook gebieden in Botswana (Brits) en de Caprivistrip in Namibië (Voormalig Duits Zuidwest-Afrika).
      Malawi bleef Brits en het toenmalige Tanganyika was tot 1916 een Duitse kolonie. De grens werd zomaar langs het meer getrokken en dat werd in 1963 nog eens bevestigd tijdens de Organisatie van Afrikaanse Eenheid in Addis Abeba Ethiopië. Overigens tegen de zin van Tanzania.