Live verslag van de kermiscarrousel
In 2005 was ik in de Canadese stad Toronto op bezoek bij Bart van Bockstaele, een Belg die daar toen al zo’n 15 jaar woonde. Bart had een heel programma samengesteld.
Zo vond hij het een goed idee om samen naar de Niagara watervallen te gaan op de grens van Canada en de USA. Een must vond hij. De ideale huwelijksreis immers voor Amerikanen. Hij wist dat The Falls het mooist en meest indrukwekkend zijn aan de Canadese kant. Dat kwam dus goed uit. Wij namen de bus, want Bart had geen auto. Bovendien kon je volgens hem van zo’n busreis veel leren en in alle rust het landschap in je opnemen. Van die rust kwam niet zoveel terecht, want Bart vertelde veel over zijn opmerkelijke bestaan in Toronto.
Hij woonde in een klein vrijgezellenappartement van een flat in het centrum. De flat kende geen dertiende verdieping, want daar wilden mensen vanwege vermeend onheil volgens Bart niet wonen.
Of ik mij verheugde op de watervallen? Ik zei ja, hoewel ik mijn twijfels had. Ook vermeldde ik niet dat ik al eens bij de Victoria watervallen op de grens van Zimbabwe en Zambia was geweest. Dat zou een beetje blasé klinken. Uit de literatuur wist ik inmiddels, dat de Niagara Falls minder groot, minder hoog en minder spectaculair zijn dan de Victoria Falls.
Bart schreef boeken over computers, werkte als vertaler en verrichtte al zijn werkzaamheden via Internet. Zijn afnemers kende hij dus niet persoonlijk. Ze kwamen uit de hele wereld.
Hij ging nooit naar bed en had zes vierkante meter ingericht als werkruimte. Hij werkte door tot hij in slaap viel. En als hij wakker werd ging hij gewoon weer door. Bart had een zeer grote belangstelling voor het Verre Oosten. Liep thuis vaak in kimono. Hij studeerde Chinees en Japans. Maakte vertalingen naar het Nederlands vanuit het Engels, Frans, Duits, Russisch, Italiaans, Chinees en Japans. Een paar titels van zijn boeken: Programmeren volgens Bartjes, Snelgids Google & Co en Snelgids Thuisbioscoop.
Wij bereikten de Niagara Falls. Mooi wel. Imponerend zelfs. Maar in een tocht met een bootje onder de watervallen door, had ik niet zo’n zin. We gingen een café in en namen een drankje.
En zo bleven we uit de carrousel van souvenirwinkels, kermisattracties, snacktenten, dolletjes verklede types en honeymoonhotels. Tijd dus om even een live-verslag te verzorgen voor het thuisfront. 