Het gebeurde op 3 februari 1963. Een paar Nederlanders onder wie Robert Jasper Grootveld, Bart Huges en Johnny the Selfkicker zetten in het plaatsje Dendermonde -halverwege Gent en Brussel- een deel van Vlaanderen op zijn kop.
Dat ging op hilarische wijze, waarbij de Belgische politie totaal op het verkeerde been werd gezet. Een happening, die nog wel even nadreunde.
Wat er precies gebeurde zal ik direct uiteenzetten, maar lees eerst even dit gedicht van Johnny van Doorn, alias Johnny the Selfkicker; alias Electronic Jezus.
Dendermonde 63
Voor een Vlaams cultureel café Waar ik een expositie zal openen, Wordt ons Volkswagenbusje met Minstens 25 inzittenden door De plaatselijke Wouten tot Staan gebracht & in de tussen- Tijd dat er rechtsomkeert Naar het bureau wordt gereden Wordt de nu gevaarlijke Pot Door alle aanwezigen snel Verorberd of in de bilspleet Gestopt. Triomfantelijk wordt Met ons de hoofdverdachte (ivm 5 kilo Marihu -dat is tijm, Stramonium, laurier etcetc) Aan fouillering en verhoor Onderworpen. Op de vraag hoe Ik wel heten mag, antwoord ik Johnny the Selfkicker & Spijtig betreurt men dat The Electronic Jezus (dat ben ik ook!) Niet aanwezig is & De oerdomme vertoning zet Zich voort: als men mijn zakken Beklopt roep ik schertsend Kijk Voor De Zekerheid Eens In M’n Tokus (plat Vlaams voor kont) & Een deskundige uit Brussel Wordt opgebeld om snel per taxi Over te komen & men toont hem Meteen bij aankomst een gevonden Stukje kattebrood (dat hij Gewichtig met een heetgemaakt Zakmesje onderzoekt): Waarbij hij verrast constateert Mijne Heren Dit Is De Befaamde Hasjies!!
Celbeton Gentsesteenweg
Het genoemde Vlaams cultureel café was Celbeton, dat gevestigd was in een zaaltje aan de Gentsesteenweg in het kleine en katholieke Dendermonde. Een initiatief uit 1957 van de leraar Adolf Merckx. Het gebeurde allemaal in een kleine ruimte achter het café ’Het Zaaltje. De zogenaamde ‘hut voor avantgarde kunstenaars’.
Kunstuitingen, manifestaties, vernissages, die steeds meer belangstelling kregen van schrijvers, kunstenaars en kunstliefhebbers uit ondermeer Gent, Brussel en Antwerpen. Ook Nederlanders als Simon Vinkenoog en Remco Campert verschijnen er met zekere regelmaat. De inwoners van Dendermonde moesten er overigens niets van hebben.
Johnny the Selfkicker treedt voor ’t eerst op in Celbeton in 1962 als hij pas zeventien jaar is. Dat was tijdens de vernissage van ’De Spelen van Hugo Claus’ waar zeker 200 toeschouwers zorgen voor een zeer luidruchtige avond. Ook Louis Paul Boon trekt grote aandacht als hij zijn ‘Boontjes‘ leest.
Het jaar daarop in februari wordt Johnny van Doorn uitgenodigd om de tentoonstelling van schilder Fred Wessels te openen. Hij en zijn maten ’waarschuwen’ anoniem de Nederlandse en Belgische politie, dat een gezelschap op weg is naar Dendermonde. Het gezelschap zou grote hoeveelheden drugs vervoeren. Maar in plaats van marihuana, pepmiddelen, LSD etc. hebben ze ’Marihu’ bij zich. Spullen die alleen maar een beetje op drugs lijken. Inderdaad: kattebrokjes, tijm en laurier. Later in Amsterdam zullen zij min of meer vooruitlopend op de Provo-acties Marihu-happenings in Amsterdam houden.
Celbeton bleef overigens tot 1975 open. Toen was het allemaal wel genoeg geweest.