‘’Ga toch die kreek in’’

Ik volg het wandelpad langs de kreek voor mijn huis. Een smal pad.
       Voor mij uit zie ik waggelende witte objecten. Als ik dichter bij kom blijken het zwanen.
Twee ouders en twee inmiddels uit de kluiten gewassen jonge beesten.
       Wat te doen?
Zwanen kunnen agressief worden. Dat heb ik weleens gelezen. Dus om ze zomaar te passeren lijkt niet verstandig. Terugkeren dan? Ook zowat.
       Ik kom dichterbij en dan verdwijnen ze de berm in.
Als ik ze passeer blaast de vader. Tenzij het de moeder was.
      

Op de weg terug lopen ze recht voor me uit weer op het pad. Maar dit keer verdwijnen ze niet in de berm.
      Weer blaast de vader. Tenzij het de moeder was.
Ik klim de dijk op en ga op de rijweg lopen.
       ‘’Mooie vogels’’, denk ik. “Maar ga toch gewoon die kreek in. Dan zijn jullie veel mooier”.

Goedemorgen!