De schrijfsels van Antoinette

Stel nou eens dat jij die advertentie leest, je wet wel die advertentie waarin bekende Nederlanders het opnemen voor die dichter die geen kindergedichtjes meer wil schrijven omdat hij -zoals iedere bekende Nederlander- op sociale media met de dood bedreigd  wordt en jij ziet dat ik daar niet bij sta, zou je dan denken dat ik er niet bijsta omdat ik sympathiseer met pedojagers, rechtsradicalen, fascisten en antivaxxers of zou je gewoon denken dat ik geen bekende Nederlander genoeg ben om te worden gevraagd om zo’n advertentie te ondertekenen.

Je zou ook kunnen denken dat ik geen bekende Nederlander genoeg ben om te worden gevraagd mee te doen aan de slimste mens. Hoewel je ook zou kunnen denken, dat ik wel weet wie Salman Rushdie is, dat ik niet denk dat Wim Kok de nieuwe burgemeester van Eindhoeven is, dat ik de foto van Willem Drees wel herken en dat ik niet denk dat de Zesdaagse Oorlog van 1967 zich afspeelde tussen Spanje en Frankrijk. Je zou ook kunnen denken dat ik wel eens niet om Maarten van Rossem zou kunnen lachen, want de goede man wordt steeds vervelender.   

Stel nou eens dat jij zou weten wie Antoinette Beumer is, dat zij zestig jaar is en in de Volkskrant wordt aangekondigd als een bekendere Nederlander die regisseur en schrijver is en stel nou eens dat jij weet, dat zij iedere ochtend  naar The Artist’s Way van Julia Cameron, drie bladzijden vol pent met alles wat zomaar in haar opkomt en dat ze die schrijfsels ‘’morning pages’’ noemt en dat ze die stukjes nooit meer terugleest, zou jij dan ook niet denken dat ik deze regels vanochtend direct na het opstaan heb geschreven en vooral niet meer heb terug gelezen..

Tja. Als je zo maar opschrijft wat je hardop zegt of wat in je opkomt, krijg je behoorlijk krom Nederlands. Je kunt je dan ook afvragen waarom een mevrouw van Clingendael het ineens over Mark en Meloni heeft. Zou zij daar een bedoeling mee hebben en wat is die bedoeling dan? Wil ze laten merken dat ze goed contact heeft met Mark of wil ze hem indirect aan de vrouw helpen?

En warom hebben de omroepen in Nederland geen gezamenlijke rampenredactie in het leven geroepen om de beving in Turkije en Syrië te coveren. Dar zou veel herhalingen en talking-people gespaard hebben. Een gezamenlijke redactie om de Vermeer-tentoonstelling te coveren zou ook heel heilzaam hebben gewerkt.
Ach: laten we toch eindelijk al die omroepen opheffen en een nationale omroep oprichten, die zonder reclame gaat uitzenden.
Of is dat te veel wensvol denken?

Goedemorgen!