LINCOLN; een film

Gisteren was het exact 148 jaar geleden dat in de V.S. een eind gemaakt werd aan de slavernij. HET levenswerk van Abraham Lincoln, volgens veel studies de beste president die Amerika ooit gehad heeft. Steven Spielberg maakte er een film van; een film die inmiddels twaalf Oscar-nominaties heeft.

      Gisteren op 31 januari heb ik de film gezien. In Cinécity te Vlissingen. Er waren vier mensen in de zaal . Die andere twee zaten onder een deken, want ze hadden het een beetje koud.

Het is een prachtige film. Fenomenaal misschien wel. Niet overdreven gedramatiseerd. Niet overdreven geromantiseerd. Een verhaal van een charismatische man, die alles opzij zet om zijn doel te bereiken. Een verhalenverteller, die altijd en overal indruk maakt, een man naar wie men luistert en een man waar men een beetje bang voor is.

      Daniel Day-Lewis speelt een prachtige rol. Volgens Floortje Smit in de Volkskrant willen ’wij’ in Nederland vooral zien hoe deze acteur ’compleet verdwenen’ is in deze rol. Voor Amerikanen is de lading zwaarder, weet Floortje Smit. ’Zij willen zien hoe deze legendarische staatsman van jongs af aan vast onderdeel van het lesprogramma en dagelijks zichtbaar op hun 5-dollarbiljetten , neergezet wordt’.

      Waar Floortje deze wijsheden vandaag haalt wordt mij niet duidelijk. Ook niet waarom zij bijvoorbeeld voor mij uitmaakt wat ik vind.

      Ik zou zeggen: ga deze film zien en stoor je niet aan onbeholpen kritiek, die natuurlijk alleen maar gespuid wordt omdat deze film zoveel nominaties gekregen heeft.

Goedemorgen!