Cartograaf op de vloer

Dit is mijn oudste kleinzoon Luc. Hij wordt vandaag veertien jaar en is dus geen kind meer. Dat vindt hijzelf ook. Last van puberteit? ‘Ach, af en toe een beetje. Dan ben ik wat tegendraads. Ik denk dat ik dan mijn punt wil maken’.

      Ik had hem voorgesteld om samen op pad te gaan. Hij mocht uitkiezen.

Dat werd het Rijksmuseum Boerhaave in Leiden. Over de geschiedenis van de Natuurwetenschappen en de Geneeskunde. Ze hebben daar sinds kort een wiskunderoute voor jongeren vanaf veertien jaar.
      Luc zit in de tweede klas Gymnasium en is vrij goed in wiskunde. Hij wilde die route wel eens uitproberen.

De mevrouw bij de ontvangstbalie zei ‘dat dacht ik wel’ toen wij ons aanmeldden voor de route. Luc ontving een koffer met hulpmiddelen om de vragen te kunnen beantwoorden.
      Ondermeer een tekenaap, napierstokjes, voetmaten en modellen van Archimedes.

In de wiskundedoos zat ook het kwadrant van kaartenmaker Blaeu uit de zeventiende eeuw. Een hulpmiddel voor afstandsbepaling. Daar ging de eerste vraag over.
      Het bleek de enige vraag waar we niet helemaal uitkwamen. 
De andere zes -uitgebreide- vragen waren volgens mij ook niet eenvoudig, maar die werden door Luc toch allemaal opgelost.

Bij gebrek aan bankjes en stoeltjes gingen de deelnemers aan de route regelmatig op de grond liggen. Dat maakte het op een bepaalde manier intiem.
Overigens was een voet in Amsterdam vroeger 28.3 cm, in Haarlem 27.9 cm en in Leiden 31.4 cm.

En een duim is daar weer een tiende deel van. Gevolg: Al die duimen verschillen ook.

      Sinds die opgedane kennis overweegt Luc om cartografie te gaan studeren.

Gebroken pink

Hij moet zijn verjaardag vieren met een gebroken pink. Ongelukje met de fiets.
      Er zit veel gips om en dat is natuurlijk aanleiding voor zijn klasgenoten om een handtekening te zetten of er wat graffiti op aan te brengen.