JAN TITTEL (2)

   (Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

      In die dagen van toen moest je als radiomaker je opnames op een bandrecorder vastleggen, thuis goed beluisteren en daarna met behulp van een radiotechnicus de zaak in elkaar zetten.
     Veel collega’s deden hun huiswerk niet zo serieus en namen de beslissingen pas in de studio, hetgeen dus nogal veel tijd kostte…
      Voor een uur radio werd meestal vijf uur montagetijd uitgetrokken. Ik was vaak in twee uur al klaar en de drie uur die over waren konden naar eigen inzicht worden ingevuld.

      Daar zat hij dan, mijn technicus: Jan Tittel. In blauw pak, wit overhemd met vlinderdas.

Peter, wees nou eens eerlijk; dat gedoe met seks door Germaine Groenier bij jullie is toch helemaal niks ,seks moet je vooral doen en niet over lullen. Nee geef mij maar de AVRO, daar doen ze dat niet.

      Jan de kroketten bij die AVRO zijn echt beter!  Maar laten we toch even opletten Jan, in de kamer hiernaast draait een kopie van een Mozartregistratie voor jou, moet je niet daarheen ?

      Ach Peter, het is misschien wel de laatste kopie, ik geloof dat ik dan alles heb. En wat moet ik dan.

Plotseling kwam Willem de Ridder onze montagekamer binnen en deponeerde een dode vogel op de regeltafel. Vanaf nu gaat alles een stuk beter, grijnsde hij. Maar op hetzelfde moment kwam ook de studiochef Boris binnen. Ziet die dode vogel en vroeg WAT MOET DIE VOGEL HIER?
      Uitrusten zei ik.
Jan had heel vlug een psalm op de magnetofoon gelegd en draaide die af. De Heer is mijn herder, klonk door de ruimte. Boris verdween schielijk.

We gaan naar Duitsland P. Het wordt hier te benauwd.

We zijn zo maar in 1942.

Het is oorlog. Nederland bezet, verraad en verzet. Joden bedreigd en zullen worden afgevoerd. Hongersnood zal komen.
      Jan zit niet in een verzetsgroep, maar doet wel aan sabotage. Echt iets voor pubers, vindt hij.
Uiteindelijk toch op transport gezet naar Duitsland.
      Um zu arbeiten für das Reich.

Weet te ontsnappen en maakt kennis met de vrouw van een vooraanstaande nazi. In bed is er geen oorlog.

Trein

We zijn samen op reis in het noordelijke deel van Duitsland.

Met de trein.In de buurt van Flensburg.

      We staan aan de rand van een kerkhof.

Ja, hier was het. Er kwam een bombardement. Zeer laag vliegende bommenwerpers. Engelsen, dacht ik.
Duitsers vluchtten dit kerkhof op. Ik bleef buiten. Ze zijn allemaal omgekomen. Schreeuwend en huilend.\Toen ik een dag later nog eens ging kijken was het gehuil nog niet voorbij.

Zee

Om tot rust te komen stel ik voor naar het Duitse schiereiland Sylt te gaan. Aan zee is rust.
      Daar wil Jan dat ik een vrouw voor hem zoek. Niet voor de seks maar voor de ontspanning.

Ik vind er één. Mathilde.

Als ik haar uitleg dat het mijn vriend niet om de seks gaat, maar voor een aangename tijd is haar antwoord kort en krachtig.
      Ist mir egal.
De avond komt nadat de zon is verdwenen.

Jan begint tegen haar te praten en kan niet meer stoppen. Het gevoel een verrader te zijn, de schoonheid van das Vaterland, Mozart, liefde en teleurstelling, de druk van het werk.

Ik besluit geen opnames van deze gebeurtenis te naken.
      Er zijn grenzen.

 
Klik HIER voor alle Photosophieën