DWDD
(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)
Natuurlijk heb ik ook vaak gedacht: de titel is eigenlijk Matthijs draait door. Dat tempo, die haast.
Maar eerlijk is eerlijk; een geweldige prestatie , en dat gedurende vijftien jaar, vijf dagen per week. Een uur lang. Een normaal mens zou er op zijn minst gek van worden.
Zijn er dan geen puntjes? Ja er zijn puntjes. In de loop der jaren zijn de beeldwisselingen absurd snel geworden. Minuten lang is er geen enkel beeld langer dan een seconde op het scherm. Soms nog korter/ De reden? Het bestaan in huis van de afstandsbediening. Men is bij de teevee zo bang voor het verlies van kijkers, dat men de afstandsbediening omzeilt. De teevee wisselt zo snel dat de kijker niet naar zijn dwingeland kan grijpen.
Nog een puntje? Vooruit:
Aan het einde van iedere aflevering is er live muziek. En hoor: die lui zijn heel vaak NIET TE VERSTAAN. Zo je al zou kunnen bepalen in welke taal ze zingen. Lang heb ik gedacht dat ik dover aan het worden was. Maar na een proef met liedjes of liederen uit de jaren zeventig en tachtig die ik woord voor woord kon volgen, wist ik het zeker: ik ben niet doof, dit wordt opzettelijk zo gedaan. Of het interesseert ze niks of ze kunnen het niet.
Hoogtepunt: het bezoek van Reinbert de Leeuw, componist en dirigent. Bewonderaar van de componist Erik Satie. Aan het einde van het gesprek met hem vroeg Matthijs of hij achter de vleugel wilde gaan zitten, Reinbert stond op, nam plaats. Er volgde een stilte van drie minuten en veertig secondes, Geen noot, niets.
Complimenten Matthijs. Ooit werd je door de VPRO benaderd of je hoofdredacteur bij onze radio wilde worden. Goed dat je dat niet hebt gedaan. Neem een lange pauze en keer terug op het scherm.