ZOMAAR UIT HET NIKS
(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)
We gaan regelmatig naar Kroatië. Ligt hier maar een uur met de auto rijden vandaan. Om verse zeevis te kopen. Hongarije kent dit niet meer, behalve dan in de vriesvakken. Een leuke tocht naar de lelijkste stad ter aarde. VIROVITICA.
Verschrikkelijke flats, aftandse winkels, zendmasten. En overals auto’s in straten die er niet op berekend zijn.
Virovitica
Zij naar de vis, ik ga ergens koffie drinken. Op een leeg terras. Eerst maar eens naar het toilet. Geen deurgrendel, geen licht. Dan maar zo.
Terug op het terras zie ik dat naast mij een groep mannen is gaan zitten. Probeer hun gesprek te volgen, maar versta geen woord. Na een kwartier vraag ik welke taal ze spreken. Servisch misschien? Dan gebeurt er het vreselijke. Alsof ik een lont had aangestoken… Ze beginnen te schreeuwen. Ook in die taal. Waar ik vandaan kwam begrijp ik. AMSTERDAM schreeuw ik terug. Dat loste veel op, want de hele riedel Ajax, Cruyff, van Basten barst los, ze bieden me een bier aan.
Het kwartje valt en ik besef dat ik hier tussen de ethnische zuiveraars zit en een bier met ze drink. Toen wij in Hongarije kwamen wonen was de Balkanoorlog nog in volle gang, we konden de bommen horen vallen. Kroaten verdreven de Serviërs en verwoestten hun huizen.
Het wordt tijd om maar weg te gaan. Hvala, dank. Het enige woord dat ik in die taal ken en daar kom je toch een eind mee. Terug naar de gelegenheid waar ik altijd met haar afspreek. Ook daar zitten veel van die karpatenkoppen te schreeuwen; tegen het geluid van de tv in, waar niemand overigens naar kijkt.
Ik vertel haar van mijn ontmoeting en stel voor om maar een klein uitje hieraan te verbinden. Ja, zegt zij, maar alsjeblieft niet weer naar dat gebied met al die kapotgeschoten Servische huizen waar de bomen uit het dak groeien. Ik beloof het, we zullen nu naar rechts gaan.
Het wordt een absolute misser. Want wat blijkt nu weer. Nog meer vernielde huizen, maar ook een groot kerkhof waar alle Servische graven kapot zijn gemaakt. Zo diep zit de haat dus.
