AAN TAFEL

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Het moet echt niet gekker worden. We zitten aan tafel met z’n zessen en we zijn eigenlijk met z’n twaalven. Dit moet worden toegelicht, dat zie ik nu ook wel.
      Het is allemaal begonnen ongeveer twintig jaar geleden. De mobiele telefoon kwam in ons leven en al spoedig begonnen we te bellen, ook in het openbaar. Waarover we belden deed er niet zo veel toe; waar ben jij, hoe is het met de ziektes, gaan we naar Kreta, ik lust geen bloemkool, ik ben dol op bloemkool, heb jij ook zoveel sperma, je moet niet ouwehoeren. We werden getuige van andermans en eigen onzin.
      Het verschijnsel telefoonolievlek, zo noem ik het maar, teisterde het hele openbare leven. Op vliegvelden, in treinen, zelfs tijdens theatervoorstellingen kreeg je ermee te maken. En nu is dus weer een nieuwe fase ingetreden. De mobiele telefoon komt aan tafel!

      Wij hadden vier Brabanders op bezoek, we zijn zelf met twee. Er werd dus gedekt voor zes.

Mijn vrouw kan goed koken en op een bepaald moment werden er foto’s gemaakt van de door haar klaargemaakte gerechten. De smartphones waarmee de foto’s waren gemaakt werden in stelling gebracht, whatsapps opgestart en ja hoor: delen maar. We waren niet langer met z’n zessen. Misschien wel met nog meer mensen, de groepswhatsapp!

Ik voel dat het tij niet meer te keren is. Smartphones zullen veranderen in implantaten. Je weet in de naaste toekomst niet meer of je tegen iemand die je ontmoet ALLEEN praat of dat zich nog meerdere personen in dat hoofd bevinden en meeluisteren of kijken…
      Dit alles is het directe gevolg van een ontwerpfout in het menselijk lichaam. Een mens was tot nu toe alleen in staat te communiceren met andere mensen die zich min of meer in dezelfde ruimte moesten bevinden. De uitvinding van de telefoon gaf wel enig soelaas, maar wat er nu voor de deur staat is niet minder dan een herschepping van de mens. Hans Anders dus.

Klik HIER voor alle Photosophieën