LEVENSSNELHEID

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Vreemde tegenstrijdigheden. Toen ik zes was dacht ik regelmatig: gebeurde er maar eens wat. Nu denk ik vaak: Ik hoop dat er een tijd niets gebeurt.

      Het heeft allemaal te maken met de krankzinnige snelheid die de tijd heeft genomen. Sorry, ik moet het schrijven even onderbreken; er verschijnt een pop-up van Lex dat hij me uit Bagdad wil spreken. Maar dat moet ik ook even uitstellen want Michal sms't me dat ze wil weten hoe laat we komen. Eerst Michal dus en dan Lex. Daarna schrijven we weer door.

      Nou zeg: in Bagdad niks nieuws. Lex zag me op zijn scherm voorbij komen en vroeg hoe het met me was. Ik heb hem geantwoord dat ik niet weet hoe het met me is, want dat is de waarheid. Wist ik het maar.

Van één ding ben ik overtuigd: er is geen medicijn om die snelheid aan te kunnen. Misschien de slaap, maar volgens mij droom ik ook al sneller.

      Ik weet niet of het waar is, maar voel het zo aan: mensen die in de zeventiende eeuw leefden verschilden helemaal niet zoveel van hun voorouders in de zestiende. Misschien de mode wat anders, maar dat was het dan toch. Nu in de één en twintigste eeuw, besef ik dat veel uit de twintigste eeuw reeds achterhaald is of gewoon weg. Even naar het postkantoor lopen, vergeet het maar. En zeg ook nooit tegen een twaalfjarige dat je een telefooncel zoekt. Die zal je aankijken alsof je uit een andere wereld komt.

Dit gebeurde gisteren of was het twee uur geleden.... Op bezoek hier in Hongarije mijn dochter en kleinzoon. Ze moeten over een paar dagen weer terug vliegen naar Nederland. Willen graag op hun aai-dingetje inchecken, dat gaat vlugger en goedkoper dan op de luchthaven. Maar hun incheckcode hebben ze achtergelaten bij een zoon van mij in Hoofddorp. SMS, de oplossing. Binnen vijf minuten heeft de opa die code in zijn IPAD in Hongarije. Binnen een minuut flutst hij die door naar hun aai-ding naar kleinzoon aan de andere kant van het huis hier. En de hele affaire inclusief het uitprinten heeft nog geen kwartier geduurd. Dat zou twintig jaar geleden totaal ondenkbaar zijn geweest.

      Jezus, er gaat hier een signaal. Iemand heeft me een foto toegestuurd die door een mens op de maan is gemaakt. Ik moet naar de maan, zoveel is duidelijk. Maar eerst moet ik U nog deelgenoot maken van een accordeon-optreden van de kleinzoon. Dat mag U niet missen. LUISTER HIER!

      Ik fluts het door.

Ik hoop dat het werkt. Anders haal ik de snelheid niet.

Klik HIER voor alle Photosophieën