Wachten op de ‘’Prik naar Vrijheid’’

   (Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde)

   De vaccins komen ook in Groningen druppelsgewijs binnen. In ons team zijn de eerste medewerkers volgende week aan de beurt om hun mouw op te stropen en de langverwachte ‘’prik naar vrijheid’ te ontvangen.
    Dity en haar man Sake zien er reikhalzend naar uit. Op weg naar knuffelen met hun kinderen en kleinkinderen.
    Eindelijk uit je ‘bubble’ mogen komen. Bij ons is dat vaak onderwerp van gesprek - je geliefde vrienden en familie weer eens lekker vastpakken. Hoe heerlijk moet dat zijn, zonder bang te zijn dat je zelf besmet raakt of de ander ziek maakt. Zonder dat knagende gevoel - als je stiekem toch eens een arm om iemand heen hebt geslagen.

Jouk (l) & Anneke
    Wij werken nog steeds met mondkapjes op - ook al zijn we met 4 personen aanwezig op 180 m2 en is afstand tot elkaar prima te handhaven.
    We sprayen onszelf te pletter met ontsmettingsmiddel wanneer we de expeditie verwerken en tal die andere werkzaamheden verrichten.
   Verschuilen ons achter spatschermen tijdens de arbeid en theepauze en wassen regelmatig onze handen. Al dertien maanden gaat het zo, we hebben er schoon genoeg van, maar houden vol.

 Marga & Elly (r)

Complotdenker

Alsof we het niet druk genoeg hebben met het ontwikkelen van podcasts, digitale lezingen, cursussen en spellen krijgen we wekelijks bezoek van een man die de antivriusbeweging vertegenwoordigt. Hij komt doodleuk binnenwandelen in het voorportaal, is verbolgen dat hij niet de bibliotheek in mag, weigert een mondkapje te dragen - en of we zijn meegebrachte kranten maar even willen verspreiden onder onze lezers…Hij houdt vol, maar wij ook. Wij deponeren de door hem achtergelaten ‘lectuur’ linea recta in de prullenbak.

      Zonder de discussie aan te gaan, weet ik de man duidelijk te maken dat zijn dure drukwerk hij bij ons bij het oud papier belandt.

     Is dat erg?

BOA’S EN ADEMNOOD

Buitengewoon Opsporings Ambtenaren komen onverwachts binnen in onze bieb.Rechtop lopend met opgeblazen lijven, spierballen …. mét mond-en neusbescherming. Hun glimmende oogjes piepen er nog net boven uit.
      Ze controleren of we de RIVM-maatregelen juist opvolgen. Ze doen waarvoor ze aangenomen zijn, net als wij. Nietsvermoedend zijn we druk bezig in een voor onze klanten gesloten bibliotheek. Eén van de vrijwillige medewerkers had net haar mondkapje afgedaan omdat ze achter een spatscherm zat te werken en vrij wilde ademhalen ….ze werd hierop aangesproken door de mannen en ontkwam ternauwernood aan een boete. Ik denk zeker te weten dat ze dit te danken heeft aan haar ontwapenende, charmante verschijning.

NOG MEER CONTROLE

Vandaag is de grens oversteken van Nederland naar Duitsland weer een spannende aangelegenheid geworden. Ik werk immers in Nederland en woon in Duitsland.
      Duitsland heeft Nederland als hoogrisico-gebied aangemerkt en de regels aangescherpt. Meerdere versies van het ‘hoe en wat nu weer’ passeren de revue. Zou ik echt een negatieve Corona-test moeten laten zien? Gaan ze me aanhouden? Moet ik mee in het politiebusje naar een ziekenhuis voor een test?
      Voor mij zie ik een lange wattenstaaf die diep mijn neus ingaat… en daarna tot kokhalzen toe achter in mijn keel rondgedraaid wordt. Wanneer ik bedenk dat ik dit gewoon mag weigeren op last van een paar dagen quarantaine lukt het me te ontspannen. Zachtjes laat ik mijn rechtervoet rusten op het gaspedaal en tuf naar huis…… geen grenscontrole die me staande houdt. Ik heb zo genoeg van deze stress….. mag ik een Pfizertje….alsjeblieft.

                                                                                                                                 (BiebMiep)

Maar… er is meer… onze dankbare lezers die zó blij zijn met de boeken die we voor ze klaarzetten in het afgesloten voorportaal van onze bieb. Hierdoor houden wij vol. En zij ook.

Klik HIER voor alle biebverhalen