Een bovenlip harsen 

(Door Iris Driessen, docent Nederlands VWO/Gymnasium)

Mijn hulpmentor Kelvin uit de vijfde komt graag even buurten in mijn lokaal. Soms gaat hij voorin de klas zitten, bij mij aan het bureau. Soms zit hij achterin en observeert hij de boel een beetje.Maar meestal loopt hij door de klas en gaat hij naast de kinderen zitten en maakt hij een kletspraatje. Dan vraagt hij ze hoe het gaat en of hij ze ergens mee kan helpen. Kelvin is een knappe jongen. Groot, breed, donkerbruine ogen en donkerbruin haar. Hij is sportief gekleed. Als ik in de vijfde had gezeten, dan was ik tot over mijn oren verliefd op hem geweest. De kinderen uit mijn klas adoreren hem.
      Deze les zijn de kinderen bezig met een project. Ze moeten een spel maken en daarin een aantal taalregels verwerken. Een creatieve knip- en plakopdracht en het is een redelijke chaos in mijn klas. Kelvin loopt rond en en maakt een dolletje met de kinderen. ‘Kijk nou Iris, Maxim heeft een snorretje. Zie je dat? Een klein snorretje! Oooh Maxim, je wordt een echte kerel!’, zegt Kelvin.
      Ik kijk en zie inderdaad een licht streepje donkerbruine haartjes. Maxim kijkt gegeneerd weg. Maar Joep heeft zich al geschoren! Kijk dan, hij heeft nu stoppels!’ Joep lacht wat schaapachtig.
Snorretjes en scheren zijn de opkomende borstjes bij meisjes. Aan de ene kant wil je ze graag laten zien, die knobbels, en koop je een mini-behaatje, maar in een bepaalde fase hoop je dat je ze met een grote trui onzichtbaar kunt maken. En weer wat later koop je alleen maar shirts met een diep decolleté.
Kelvin zegt: ‘Toen ik net een snorretje kreeg heb ik het niet geschoren hoor. Ik heb ‘m laten harsen! Bleef het twee maanden weg!’ Ik ben echt verbaasd en moet lachen. ‘Harsen?! Serieus?’ Ja. Kelvin harste zijn pubersnorretje weg. Twee keer maar. En na vier maanden mochten de haartjes doorgroeien en konden ze beter worden afgeschoren.

Echt. Als ik toch in de vijfde had gezeten. En dit geweten had.
      Ik was tot over mijn oren. En op zijn gladde bovenlip.