Een Kunstwerk; een Meesterwerk

Eén van de mooiste sportboeken , die ik ken is ‘Het wonder van Vlaanderen’ van Rik Vanwalleghem. Het beschrijft de roerige geschiedenis van de Ronde van Vlaanderen op een zeer boeiende manier en munt ook uit in vormgeving.

‘De meeste zaken die de mens produceert’, schrijft Vanwalleghem, ‘zijn wat ze zijn, in hun functionaliteit, hun bruikbaarheid, hun uitzicht of hun smaak.

Daarnaast is er die categorie buiten-gewone scheppingen, die, onbewust misschien, ons leven een ruggengraat geven. Het zijn creaties die om de één of andere mysterieuze reden het alledaagse overstijgen, ons stil doen worden, ons ontroeren. 

Het zijn gevallen waarin de mens zijn beperkingen afschudt, grenzen verkent, naar het goddelijke reikt.

De Ronde van Vlaanderen is zo’n geval
De Ronde van Vlaanderen is een kunstwerk, het is een meesterwerk’.

MUUR; Het MONUMENT

Vandaag wordt deze prachtige voorjaarsklassieker weer verreden. Het is geen lekker Ronde van Vlaanderenweer. Dan moet het stormen en regenen, liefst hagelen of sneeuwen.
      Nu is het een beetje zon, een beetje regen en een matige wind. De knoestige Vlamingen maken geen kans.
Het is Peter Saganweer. En misschien kan Niki Terpstra leuk meedoen.
      Er staan honderdduizenden mensen -sommige schattingen reppen zelfs van een miljoen- urenlang langs de route om de renners in een paar minuten voorbij te zien gaan. Vlamingen, vrijwel allemaal Vlamingen! 
     

Nederlanders zie je vooral op de Muur van Geraardsbergen, die deze aflevering op 95 km voor de finish ligt. MUUR staat er op bordjes in Geraardsbergen, want de berg is het lidwoord ontstegen.
       Waarschijnlijk geen scherprechter dus, zoals een paar jaar geleden nog, toen de kasseienberg op zestien km. voor de meet lag. Het zal nu op de Oude Kwaremont, de Koppenberg of de Taaienberg kunnen gebeuren.

VERBETEN MAAR ONMONDIG

‘De Ronde van Vlaanderen is een brok eigenheid’, schrijft Rik Vanwalleghem.
      ’Ze legt de wortels van een volk bloot en weerspiegelt terzelfder tijd de elementaire natuur van dat volk: noest, koppig, zwijgzaam, verbeten maar onmondig, weinig assertief, vroom, gezagstrouw en geborneerd.
      Typerend én duidend zijn de boetserende omgeving van de Ronde (de einders van de Polders, de glooiingen van de Vlaamse Ardennen, de knotwilgen), haar sociaal-historische achtergrond (de verknechting, het tekort aan zelfrespect, het dorpse, het zwoegen voor de dagelijkse boterham, het schuimende bier), haar gevecht met de elementen (wind, regen, hagel, sneeuw).
      De Ronde houdt ons een spiegel voor waarin de kwintessens van onze volksaard wordt geschilderd‘.

  
't Hemelryck

Het is een aardig plaatsje Geraardsbergen. Ik ben er even geweest
      Vrijwel op de top van Muur is café ‘t Hemelryck.

Onze Lieve Vrouwe 

Op de wand van het café zijn een paar gedichten van Willy Verhegghe aangebracht  
      De renners hebben er uiteraard geen oog voor..
Honderd en tien meter hoog is het hier bij de kapel Onze Lieve Vrouwe van de Oudeberg.

Centrum

Terug in het centrum van Geraardsbergen zijn er op de Markt genoeg terrasjes om wat te drinken.