Schrijfmachines & vingeroefeningen

De arts in het ziekenhuis verontschuldigt zich. ‘’Ik moet tijdens dit gesprek regelmatig op mijn computer kijken en aantekeningen maken’’.
      In de praktijk blijkt dan dat hij vrijwel alleen naar zijn scherm en niet naar mij kijkt.
Hij is ook niet zo handig op dat apparaat. Ieder antwoord van mij vat hij langzaam samen en tikt dat dan nog langzamer met één vinger op. 
      ‘’Heeft pro-ble-men met …..’’ dicteert hij zichzelf.

De man is een jaar of 55. Schat ik. Te oud om echt met computers te zijn opgegroeid en te jong om ervaring met schrijfmachines te hebben opgedaan. Zoiets. Een verloren tikgeneratie dus.
      Terwijl de man kabbelend voortgaat, dwalen mijn gedachten af. Vroeger toen ik nog op een krantenredactie werkte tikten wij met twee vingers op mechanische schrijfmachines. Dat ging in een razend tempo. Generatiegenoten van mij rammen vaak nog net zo op computers.

Journalisten tikten natuurlijk niet met tien vingers. Dat gaf geen pas. Dat was weggelegd voor secretaresses en boekhouders. Dat ging dan via het onderstaande schema.

Ik vond deze tekening in ‘’Handleiding voor het gebruik der schrijfmachine’’ Een methode ‘’ter beoefening van het tienvingersysteem voor school- en zelfonderricht’’. Cadeau gekregen van een oude vriendin. Het is verschenen in 1915 en heeft dus antiquarische waarde. Een leuk boekje met veel oefeningen.

Een stukje uit les 25: leesteekens.

En dan deze behoorlijk lastige oefeningen.

Wat  is sameet en wie was P.J.Koets?

Sameet kon ik op Internet niet zo snel vinden, maar de dikke van Dale is er ook nog.
      Sameet is fluweel en komt ook voor in een passage van Geerten Gossaert:
Mijn lief heeft wisselkleed
van sindel noch sameet

Sindel staat dan weer voor zijde of fijn linnen.

P.J. Koets was een dichter die in 1901 geboren werd in Macon Georgia (USA). Hij overleed in 1995 in Oegstgeest en had een dubbele nationaliteit.
De te oefenen regels komen uit de ballade Het Vrouwenzand, gebaseerd op de legende van Het vrouwtje van Stavoren.