AUSCHWITZ

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Er was weer eens een herdenking van deze verschrikking. Daar. Regeringsleiders uit de hele wereld. Ook Beatrix en Claus. De Engelse koningin en haar man.En wie niet. De veiligheidsmaatregelen logen er niet om.

Gelukkig had ik Geert Mak bij me, want het was niet gemakkelijk om dit te verslaan. Zoveel verdriet op een vierkante kilometer.
      De dag voor de herdenking gingen Geert en ik een omelet eten in het station van Auschwitz. We spraken geen woord tegen elkaar, we voelden allebei dat dit niet moest tussen al die treinen en sporen.

Op de dag zelf regende het hevig, tranen uit de wolken. We beschikten over een camper met in de achterklep een satelliettelefoon voor de verbinding met Hilversum. Maar je stond dan wel in de regen. Naast ons stonden de mensen van de BBC en die konden hun verbazing niet onder stoelen of banken steken. “Is this Dutch radio…  Please come to us and take a sherry in our van”.
      Ook de beveiliging kwam regelmatig langs, ze vertrouwden ons daar onder die paraplu niet.
Maar dan gebeurt het. Een overlevende van het kamp heeft niet de juiste sticker op zijn jas en wordt tegengehouden, hij mag er niet in.
      “Früher konnte ich nie das Kampf verlassen und jetzt kann ich nicht in”
Hij staat tegenover een zeer jonge Poolse politieman. Misschien net twintig. De politieman moet een beslissing nemen. Hij kijkt hem recht in de ogen en zegt zachtjes “ Komm, mein Freund.”

Klik HIER voor alle Photosophieën