Den Uyl in kwaad daglicht

Joop den Uyl was een groot staatsman. Integer, sociaal, bevlogen, belezen. Af en toe een beetje morsig. Een zeer karakteristieke man.
      Ik heb hem diverse keren lang geïnterviewd en hem bezig gezien op P.v.d.A.-congressen, tijdens de Molukse kapingen en gedurende de Lockheed-affaire.
      Daarom had ik ernstige twijfels over het waarheidsgehalte van het krantenfragment hieronder:

Het komt uit Het Kompas, een plaatselijk huis-aan-huis blad dat bij mij op de Hoeksche Waard verspreid wordt in een oplage van ruim 40.000 exemplaren.
      Het gaat over plannen van Louis van der Biezen uit Oud-Beijerland , die een afdeling van de Socialistische Partij wil oprichten.
Het stukje is geschreven door een zekere Conno Bochoven. Iemand die niet weet hoe je Den Uyl schrijft en vergeet door te vragen op de  opmerkelijke bewering van Van der Biezen.
      Zelfs voor een huis-aan-huis blad is dit zeer onbeholpen journalistiek.

Den Uyl, die jonge aankomende politici de mond zou snoeren en censuur zou opleggen. Ik kon het niet geloven.

Ik benaderde dus zelf maar Louis van der Biezen en schreef:

Dag meneer Van der Biezen

Uit een interview met Het Kompas blijkt dat u ooit in een politiek klasje zat onder leiding van Joop den Uyl.

U zegt dat u daaruit bent gestapt omdat u niet mocht zeggen en schrijven wat u wilde.

Kunt u mij misschien een paar dingen uitleggen:

... Wat was dat voor klasje?

... Wanneer speelde zich dat af?

... Wat precies mocht u niet zeggen of schrijven?

... In welk verband mocht u bepaalde dingen niet zeggen?

... Mocht u bepaalde dingen niet publiceren in bladen of kranten?

Ik wil uw eventuele antwoord plaatsen op mijn weblog.

Vriendelijk groetend

Ronald van den Boogaard

Ik kreeg snel antwoord en werd bevestigd in mijn vermoedens dat er hier iets niet klopte.

Louis schreef: (SPHW is Socialistische Partij Hoeksche Waard)

Geachte heer Van den Boogaard,

Voor de goede orde: het artikel is niet door mij geschreven, maar door een journalist die op een handige manier het inleidende praatje heeft gecombineerd met de inlichtingen die ik namens de SPHW aan hem heb verstrekt. Het was niet de bedoeling dat het zoveel over mij ging, maar ik wilde aandacht vragen voor de SP-afdeling Hoeksche Waard, die wij proberen op te richten. Ikzelf was alleen maar van belang om mij te identificeren als een rechtmatig vertegenwoordiger van de SP.

Het klasje was een kadercursus om veelbelovende jongeren voor te bereiden op allerlei kaderfuncties. Dat speelde zich af in mijn studietijd, dus tussen 60 en 55 jaar geleden. Erg veel kan ik mij daarvan ook niet herinneren. Er werd mij na afloop aangeboden door bestuursleden (niet Joop den Uyl zelf) redactionele bijdragen te leveren voor het kaderblad Paraat (niet te verwarren met het blad van de wetenschappelijke kern Socialisme en Democratie). Het werd me duidelijk gemaakt dat de artikelen in overeenstemming zouden moeten zijn met de opvattingen van het hoofdbestuur. Dat aanbod heb ik afgeslagen.

Daarna ben ik evengoed nog lang lid van de Partij van de Arbeid gebleven. Toen ik als leraar aan de toenmalige Rijks-HBS in Oud-Beijerland werkte (in de laatste jaren dat deze als zodanig bestond was ik afdelingsvoorzitter). Omdat ik ook nog een pacifist ben en daarvan geen geheim maakte, kwam ik in conflict met het partijkader dat meende te moeten voorschrijven dat pacifisten zich maar moesten neerleggen bij het partijstandpunt zonder ooit actie te voeren voor het pacifisme. Ik heb toen mijn lidmaatschap opgezegd. Dat speelde dus veel later.

Ik heb me nooit laten voorschrijven wat ik wel of niet mocht zeggen of schrijven.

Dit commentaar is niet namens de SP geschreven, maar uitsluitend door mij op persoonlijke titel.

Met vriendelijke groet,

Louis (A.F.L.) van der Biezen

Meer onbeholpen journalistiek 

 
1. José Rozenbroek
2. Marina de Vries
3. Diederik van Hoogstraten
4. Jeroen Overbeek