Termunten; een schijn van idylle
Veilig lig je achter de dijk.
Schapen grazen over je graven.
Zo begint het sonnet Termunten van Fetze Pijlman (Rotterdam 1946).
Termunten is een dorpje in Oost Groningen. Niet meer dan 400 inwoners. Het ligt aan de Eemsmonding.
Vanaf de dijk heb je mooie vergezichten op het water dat sterke getijdenwisselingen kent.
Fetze was waarschijnlijk een beetje zwaarmoedig toen hij zijn gedicht schreef.
Een jaar is hier een dag gelijk
En:
Alleen aan drank kan men zich laven
Het menselijk volk nam al de wijk
Dorpstoegang
Via een trappetje, dat tegen de dijk aanligt en een bruggetje kan je bijvoorbeeld in het dorpje komen. Het maakt een uitermate vriendelijke indruk.
Nostalgische muren, leuke huizen. 
Termunten is een eindpunt en het zal best dat de jeugd er wegtrekt, maar als je hier wat rondstruint wordt het bijna idyllisch.
En het touwtje hangt nog gewoon uit de brievenbus.
Touwtjes
Ursuskerk
De oude kerk is de kern van het dorp. Gebouwd in de 13e eeuw.
Van Fetze Pijlman
Termunten
Veilig lig je achter de dijk.
Schapen grazen over je graven.
Scheepjes roesten in je haven.
Aan niets dan armoe ben je rijk.
Een jaar is hier een dag gelijk.
De schoongeboende stoepen van de braven.
Alleen aan drank kan men zich laven.
Het meeste volk nam al de wijk.
En voor hen die achterbleven:
in neonletters RABOBANK
en uit de verte AKZO-stank.
Nee, niets niets te beleven
dan dagelijks een kater,
de strop, of misschien het water.
Bank & AKZO
Anno 2018 is de RABOBANK verdwenen.
‘’Al heel lang’’, zegt een meneer, die hier geboren is.
En met die stank van AKZO-Delfzijl valt het volgens hem tegenwoordig erg mee. “Dat is inderdaad wel eens erger geweest’’.
Termunterzijl
De haven ligt niet in Termunten, maar even verderop in Termunterzijl.
Ik heb er geen roestende schepen gezien. Eén vissersboot en een paar zeiljachten.
Vriendelijk en ingetogen allemaal.
Klik HIER voor alle ZoekPoëzie