Reportages

 
Voorjaar 2012

Stad aan de oevers van de Neretva

 

Centrum

Dit is het centrum van Konjic, een stad die prachtig ligt aan beide oevers van de Neretva in het centrum van Bosnië -Herzegovina.
      Halverwge de lijn Mostar-Sarajevo.
Er zijn diverse bruggen, maar veruit de beroemdste is de Oude Stenen Brug van meer dan duizend jaar oud uit de Ottomaanse tijd.
      Je ziet de brug van verre en in dezelfde blik vang je altijd wel een minaret.

Oude Stenen Brug

De brug is gebouwd op zes bogen.
      In maart 1945 werd de brug opgeblazen door de Duitsers en pas tussen 2003 en 2009 werd zij in oude glorie hersteld.

 

Zuiveringen & kogelgaten

De stad werd voor een deel verwoest tijdens de Joegoslavische oorlog tussen 1992 en 1995.
      In een aantal huizen zie je nog reeksen van kogelgaten.
Er vond hier een etnische zuivering plaats.
      De stad had in 1991 44.000 inwoners: 54% Bosniërs, 26% Kroaten en 15% Serviërs.
In 1997 waren er nog maar 32.000 inwoners, waarvan 92.7% Bosniërs.

 

 
Modern

Toch is er ook veel hersteld. Er zijn bovendien moderne gebouwen verrezen.

In steen gehouwen

 

 Sommige nieuwe huizen worden in de rotsen gehouwen en gaan er bijna in op.

 Hoofdstraat

 


Neretva richting oost

 


Neretva richting west

 

 

 


Herfst 2009  

De brug naar het groen


Vlak voor de kust van Kroatië ligt één van de grootste en mooiste eilanden van de Adriatische zee: Krk.

      Zo’n 18.000 inwoners en dat waren er begin vorige eeuw nog meer dan 20.000.

      Tito werd namelijk geboren in Ljubljana, dat nu de hoofdstad is van Slovenië .

Krk stad

Krk stad: Straat 

Krk stad: Wallen

Baska: Strand

Baska:Strandtent

Baska: Boulevard

Vrbnik: Hoofdstraat

Vrbnik: Kerk met kogelgaten

Vrbnik: Straatje

Punat: Haven

Punat: Straatje

Punat: Verkeersbord

Weg naar Stara Baska

Stara Baska

Stara Baska: Haven

 

 

 

 

Zomer 2010

 Zomaar een stadje in de heuvels


Zuid-Bohemen Tsjechië

Mladá Vožice is een stadje in Zuid-Bohemen Tsjechië
     
Nog geen 3.000 inwoners. Zo’n tachtig kilometer onder Praag.
Het is dromerig. Aangenaam. Verstild.
      Heuvels en bossen in de omgeving.
Vrijwel alles gebeurt op het centrale pleintje: Zižka Square.


Hotel

Een relatief groot hotel, een paar restaurants, terrasjes, een grote Coop, een kleine Coop en nog een paar winkeltjes.
      Een kerk met een mooie toren, een aantal karakteristieke huizen aan het centrale plein,  twee scholen, een standbeeld en een vervallen kasteel.


Plein

Alle wegen leiden naar het plein.


Kerk

Overal in het stadje zie je de Sint Martinskerk


Toren


Entree

 In Mladá Vožice kom je niet per ongeluk, want het ligt bepaald niet aan een hoofdweg.

      Je kunt er eenvoudig een huis huren.
Met uitzicht op het dorp en uitzicht op heuvels en bossen. De mensen zijn aardig.
      Er komen vrijwel ieder weekend vrij veel mensen uit Praag , die hier een weekendhuis hebben.
Men eet dan graag karper, die in de vijvers rond het dorp gekweekt wordt.

Vietnam-handel

Op zaterdag zijn de winkels dicht. Met uitzondering van de levensmiddelenzaak van de Vietnamees Van Lap Luong.
      Die is trouwens ook op zondag open.
En hoe laat hij op weekdagen open gaat, laat zich raden.
     
Vanaf januari 1950 kwamen er Vietnamezen naar het toenmalige communistische Tsjechoslowakije. De landen knoopten toen diplomatieke betrekkeingen aan.
      De Vietnamezen kwamen om te werken en om te studeren.
Zij zijn de op twee na grootste ethnische groepering in het huidige Tsjechië.
      Na de Slowaken en de Ukrainers.


Second hand


Afval

Een verworvenheid van de Europese Unie.
      Gescheiden afval.


Kasteel

Ooit was het kasteel (Zamek) 't belangrijkste object in Mladá Vožice.
      Nu is het een bouwval, die snel opgeknapt moet worden.
Het pand lijkt verlaten, maar als je dicht in de buurt komt, gaan een paar honden vreselijk tekeer.


Standbeeld

Zoals op veel pleinen in Bohemen staat op het plein een standbeeld van Svaty Vaclave (Wenceslaus, hertog van  Bohemen)


Zaklokni School


Lagere School

 

 

 

Carrefour de l’Arbre

(Of: De verschrikkelijkste keien van het Noorden)


2100 meter kasseien

Het ergste stuk van de prachtige wielerklassieker Parijs-Roubaix ligt zeventien kilometer voor Roubaix.
      Het is Carrefour de l’Arbre, 2100 meter kasseien.
Deze strook, die zondag in de koers secteur 4 heet, heeft vijf sterren; het hoogste.
      Ik ben er deze week geweest en kan u verzekeren dat het meer dan verschrikkelijk is.
Mijn Citroën XM, die toch geroemd wordt om zijn wegligging en soepele vering, stuiterde alle kanten op.

 


Stof; Veel stof

Hier valt vaak de beslissing. Er wordt mooi droog weer verwacht.
      Niet echt een voordeel want de coureurs moeten dan stof bijten.
Heel veel stof.

 

 

Gesloopt & afgepeigerd

 

Kijk even naar dit kaartje. 

      Tussen Cysoing en Gruson liggen niet alleen het Carrefour (4), maar ook nog de kasseistroken 6 (Cysoin 1300 meter + Bourghelles 1100 meter), 5 (Camphin-en-Pévèle; 1800 meter) en 3 (Gruson; 1100 meter). 
      Deze stroken zijn bijna net zo slecht als het Carrefour.  Gesloopt ben je hier. Volkomen afgepeigerd.
En dan loop je als Fransman, Italiaan of Nederlander ook nog de kans dat je -zacht uitgedrukt- onheus bejegend wordt door aangeschoten Belgische supporters, die meer dan massaal naar dit grensgebied afreizen om de coureurs te zien langskomen.

 
Veldrijden

 

Hier winnen alleen de groten. Coureurs die ook kunnen veldrijden.
      Is Mathieu van der Poel al zo'n grote? Veel wielercommentatoren menen van wel. Ze zien terecht een fenomeen in hem.
Maar zijn begeleiders zijn voorzichtig en daarom doet hij niet mee. Jammer wel, want wie hem zag winnen in ''Dwars door Vlaanderen'' en hem na een valpartij zag terugkeren en alsnog  vierde worden in de Ronde van Vlaanderen zou hem tot grote favoriet bestempeld hebben.
      Niki Terpstra, winnaar in 2014 doet -ook na een valpartij- eveneens niet mee. Daarmee hebben we de Nederlanders wel gehad, tenzij u Dylan van Baarle en Sebas Langeveld nog als kanshebbers wilt meetellen.

Ik hou het maar weer eens op een Belg. Greg van Avermaat, Sep Vanmarcke of Wout van Aert.

Cysoing

 

 Het heet hier de Hel van het Noorden.
      De koers is een hel, maar de naam komt uit de Eerste Wereldoorlog, toen vele honderdduizenden soldaten uit alle streken van de wereld in dit gebied sneuvelden.
      Ieder dorpje hier heeft zijn eigen monument voor de gevallenen.
Het zijn overigens rustige verstilde dorpjes.
      Een kerk, een gemeentehuis, een restaurant, een bakker.
Licht glooiende landerijen en akkers. Mooie vergezichten.

 
Bourghelles

 

 Overal kun je iets gebruiken.
      De restaurants hebben natuurlijk dagmenu’s maar er is ook het ’Potje Vleesch’.
Nog geen tien Euro. 
 

Wannehain
 

 

 

Camphin-en-Pévèle

 

 

Auberge de l'Arbre

 

Het leukst is het om te eindigen bij Auberge de l’Arbre, dat bij Het Carrefour staat.
      Zondag zou ik er overigens niet naar toe gaan.
Beetje druk daar.

 

 

Een mooi bewaarde stadskern

 

 De oude binnenstad van Bad Laasphe is -in tegenstelling tot veel andere Duitse stadskernen- in de tweede wereldoorlog goed bewaard gebleven.
      Het stadje ligt in het zuiden van ‘t Sauerland (Nordrhein-Westfalen).
In smalle straatjes en intieme hofjes staan de houten vakwerkhuizen er goed onderhouden bij.
      Deze huizen zijn vooral gebouwd in de zeventiende en achttiende eeuw.
Maar het stadje is veel ouder, want de Evangelische kerk werd al in 1230 gebouwd.


Hofje

 

Dit hofje telt niet alleen mooie huizen, maar ook de klinkerbestrating behoort tot het erfgoed.
      Dat wordt zo belangrijk gevonden dat het wegdek niet mag worden aangetast door de sneeuw te ruimen.


Waarschuwing

   

 

Evangelische kerk

 

 

Straatje (1)

 

 
Straatje (2)


 Zum Roten Ochsen

 

Consumpties bij dit etablissement.