Een kapotte voorruit

De weg van Szigetvar naar Vásárosbéc in het zuidwesten van Hongarije is niet zo best. De laatste paar kilometer gaan over een zand-en stenenpad vol kuilen, drempels en verzakkingen, door plassen en gaten. Hoewel twee auto’s elkaar nauwelijks kunnen passeren raast de plaatselijke bevolking met onvoorstelbare snelheden over dit pad. 
      Dat doet niet alleen veel stof opwaaien; het zorgt ook voor steenslag.
Gevolg: Een barst in de voorruit van mijn Citroen XM. Zo’n vijftien centimeter.

Je kunt dan twee dingen doen. Ter plaatse proberen een reparatie te laten verrichten of wachten tot je weer thuis bent. Ik koos voor ’t laatste, maar moest de weg toen nog een aantal malen rijden.
      Gevolg: de barst werd steeds groter. Bij vertrek een halve meter; bij thuiskomst over de hele breedte van mijn ruit (Foto boven).
Ik nam contact op met Autotaalglas. Al de volgende dag kon ik terecht bij het dichtstbijzijnde filiaal op een industrieterrein in Hoogvliet. 

Ik kwam daar ‘s middags om één uur en werd geholpen door Stefan. Een zeer energieke man met getatoeëerde armen. Hij was vrij klein, had weinig haar en een gedrongen postuur. Precies Wesley Sneijder. Dat vond hijzelf trouwens ook. Maar ‘die tuinkabouter’ stond wel terecht in de basis van het Nederlands elftal. Dat vonden wij allebei.


Stefan was een vakman. Een soort tovenaar. Dat was vanaf het eerste begin duidelijk. 
      Ook was duidelijk dat de voorruit vervangen van een Citroen XM (1997) meer dan een routineklusje was. De grote ruit was er nog op een ouderwetse manier in gelijmd en de lijst moest behouden blijven, want die was niet voorradig. 



Er werd gesneden, geslepen, gezaagd, geboord, geduwd en getrokken. Toen om twee uur een volgende klant kwam voor een nieuwe ruit, was de mijne er nog steeds niet uit. Vanaf dat moment ging Stefan in looppas van de ene naar de andere auto, beantwoordde telefoontjes, rookte shagjes en maakte geintjes met andere automobilisten die sterretjes in hun voorruit hadden. 
      Om drie uur kwam een volgende klant voor een nieuwe ruit, zodat Stefan vanaf dat moment zijn aandacht op drie auto’s moest richten. Hij werd er geen moment zenuwachtig van. En ach die Wesley Sneijder zou het wel goed doen op het wereldkampioenschap. Maar hij moest ook niet al te goed worden, want Stefan was getrouwd met een Braziliaanse. En ja: ook bij dat voetbal moest hij zijn aandacht op twee teams tegelijk richten. Hij sprak trouwens behoorlijk goed Portugees. Zei hij.
      Ik geloofde hem onmiddellijk.

        

Nog voor vijf uur zat mijn nieuwe voorruit erin. Ik hoefde maar de helft van mijn eigen risico af te dragen. En alle vignetten die ik de afgelopen jaren op mijn voorruit had geplakt -Tsjechië, Slowakije, Slovenië (2x), Oostenrijk (2x) en Zwitserland (2x)- was ik ook kwijt.

(Eerder geplaatst: 06-06-'14) 

 

Ontmoetingen in de lucht: 

1. Jevgeni, een Oezbeek
2. Mira, een Zuid-Afrikaanse
3. Harald, een Noor
4. Ilse, een Vlaamse
5. Jolande, een Hollandse
6. Joe, een Samoaan


Ontmoetingen in de open lucht:

1. De kapitein, een Montenegrijn
2. Salomon, een Mozambikaan
3. Meri-Tuuli, een Finse 
4. Lama Tsultrim, een Bhutanees
5. De viskoopster, een Malta-ganger
6. Marco, een Boliviaan
7. Dominee Kiss, een Hongaar in Roemenië
8. Mevr. Sobolovic, een Joegoslavische
9. Uncle Basil, een indiaan in Guyana
10: Boris, een Siberiër
11: Mr. Omar, een Soedanees
12: Arvid, een Gotlander
13: Mr. T.F. Keohane Jr. een Yank
14: Stefan, een tovenaar