CARIBEN

Een vliegtuigje huren

(Door Rolf Weijburg)

Falmouth Harbour, een schitterende baai in het zuiden van Antigua, het hoofdeiland van de onafhankelijke staat Antigua and Barbuda. We zaten op het achterdek van de “Icaros”, Victors catamaran. Groene heuvels omsloten het kalme turkooizen water aan drie zijden van de perfecte natuurlijke haven. Nelson’s Dockyard lag om de hoek.
      Tientallen andere zeiljachten, de één nog ranker, mooier, glanzender dan de ander, lagen zacht wiegend voor anker op het Caribische water.
Victor schonk de sundowners in.
      “Waarom huur je niet een vliegtuigje?” opperde hij, terwijl hij er een blikje Pringles bij opentrok.

We waren met zijn tweeën vanuit Nevis via Saint Kitts en Sint Eustatius naar Saint Barts gezeild. Daar waren mijn vrouw Catherine en onze dochters Lisa en Kimber aan boord gekomen. Met zijn vijven hadden we twee weken in en rondom Barbuda en Antigua doorgebracht en morgen zouden we terug naar het Franse Guadeloupe vliegen om daarvandaan eind van de middag weer terug te kunnen vliegen naar Parijs.
      Maar alle vluchten zaten vol.
 “We kunnen ook gaan varen hoor, dan moeten we morgen heel vroeg weg. Hoogstwaarschijnlijk komen we dan wel op tijd, maar het blijft onzeker natuurlijk. Nee, morgen een vliegtuigje huren lijkt me helemaal zo gek nog niet!”

De zon dook in een spectaculaire lichtshow de zee in.
      Een vliegtuigje huren! Dat was een mogelijkheid die nog nooit bij me was opgekomen.
“Dat is toch veel te duur? Lijkt me niet echt een optie!”

Toch gingen we bellen. Het chartermaatschappijtje Norman Aviation wilde ons wel overvliegen naar Guadeloupe. De prijs bleek alleszins redelijk, nauwelijks meer dan vier reguliere tickets. We reserveerden.
      De volgende ochtend vroeg stonden we op het kleine V.C.Bird International Airport, Antigua’s enige vliegveld. De piloot, ik denk dat het Norman zelf was, bleek een wat norse man. Iemand van weinig woorden, zogezegd. Hij had duidelijk haast. “Heeft u het geld?”
      We haalden geld bij de pinautomaat en overhandigden hem de kleurrijke Oost-Caribische dollars. In ruil daarvoor kregen we enkele geplastificeerde instapkaarten.
      “Loopt u langs de douane, dan pik ik u daarna weer op. We vertrekken direct.”

We moesten bijna rennen om hem bij te houden toen hij naar het vliegtuig liep dat in een hoekje van het vliegveld stond geparkeerd. Het was een zeszittertje, een Piper Seneca. We stapten in, de piloot schoof onze bagage achter een luik, ging op zijn stoel zitten en startte de motor. Hij deed zijn koptelefoon op, draaide aan knoppen en drukte schakelaars in. Wij deden onze veiligheidsgordels om. De piloot sprak over de radio met de verkeersleiding, taxiede naar de landingsbaan en in een mum van tijd waren we los van de grond en vlogen over de heuvels van Antigua. Het vliegtuigje ronkte tevreden.
      We zagen Falmouth Bay in de diepte, de "Icaros" was een vlekje op het water geworden. Het land vervaagde achter ons terwijl we over de diep blauwe Caribische Zee vlogen. Een klein uurtje later landden we op Point-à-Pitre Le Raizet Aeroport. Hier leek, net als bij ons vertrek, spoed geboden: we pakten onze tassen en holden weer achter de piloot aan naar de terminal. Via een achteringang en een paar smalle gangetjes en klapdeuren stonden we zomaar opeens in de vertrekhal. “Have a nice trip home.” zei de piloot en haastte zich weg.

We hadden geen grenscontrole gezien. Geen douane. Geen paspoortcontrole. Toch waren we vanuit Antigua in Europa beland.
      Het Franse Overzeese Département de la Guadeloupe is een zogenaamde Europese Ultraperifere Regio. Een gebied dat behoort tot één van de Europese lidstaten, waar dezelfde Europese regels gelden als in Europa zelf. Hoewel geen onderdeel van de Schengenzone, is Guadeloupe  integraal onderdeel van de Europese Unie waardoor het te beschouwen is als een van de uitersten van Europa, een plek waar Europa tot in de Cariben reikt.

Kijk uw Eurobiljetten er maar op na

Je zou verwachten dat de controles er, zoals langs andere Europese buitengrenzen waar soms hoge, met prikkeldraad getooide hekken het Fort Europa tegen indringers moesten beschermen, wat strenger waren. Maar nee, hier op Guadeloupe kon je via een achterdeurtje gewoon de Europese ruimte binnenlopen.
      Ik zou iedereen zonder geldige papieren voor Europa kunnen aanraden om in Antigua een vliegtuigje bij Norman Aviation te huren en naar Guadeloupe te vliegen, ware het niet dat het bedrijfje in 2009 wegens fraudulous and unsafe practices zijn vliegvergunningen verloor en ter ziele ging.

Rolf Weijburg's Atlas van de 25 kleinste landen in de wereld

Klik HIER voor alle afleveringen