Terugsterfconstructie

Uitsterfbeleid

De gemeente Hulst op Zeeuws Vlaanderen wil het pornotoerisme terugdringen. Vooral uit België komen stelletjes naar de vele seksshops om boekjes en speeltjes te kopen of om in een kamertje met bed naar een film te kijken. Het gemeentebestuur vindt dat het aantal winkeltjes tot vijf teruggebracht moet worden. Hiervoor is een zogeheten uitsterfbeleid bedacht: er komt geen nieuwe shop bij als er één sluit. De burgemeester noemt dit de terugsterfconstructie.

Palenpest

In Nederland staan zo’n 25 miljoen houten heipalen. Volgens houtanatoom René Klaassen wordt de helft daarvan bedreigd en aangetast door bacteriën. Welke bacteriën daarvoor verantwoordelijk zijn, is nog niet geheel duidelijk. Het probleem is inmiddels bekend als Palenpest.

Francofanaat

Docent Franse taal & letterkunde Tom Polak heeft 38.000 zinnen in het Frans uit zijn hoofd geleerd. Zijn beheersing van de taal is volgens De Volkskrant even goed als die van een 'native speaker'. Tom noemt zichzelf geen francofiel, want zijn liefde gaat verder. Daarom heeft hij voor zichzelf het woord Francofanaat bedacht.

Huwelijkstijd

Honderd protestantse gemeenten in Nederland bieden voor hun leden een cursus huwelijksgeluk aan. ’Een APK-beurt voor je huwelijk’, noemt docente Nynke Dijkstra dat. ‘Al op de eerste cursusavond stimuleren wij echtparen om een vast tijdstip in de agenda voor elkaar te reserveren. Dit heet: huwelijkstijd‘.

Zwerfsoap

De soap Onderweg naar Morgen (ONM) blijft in ieder geval nog tot medio 2010 op de buis. BNN heeft dat samen met producent Endemol besloten. ONM begon in 1994 bij Tros/Veronica. Toen Veronica commercieel werd, verhuisde de soap mee. Daarna werd het een Yorin-soap. Toen die zender stopte nam BNN het over. De Volkskrant noemt ONM daarom een zwerfsoap.

Zorggevangenis

Den Haag wil een zogeheten zorggevangenis openen. In dit instituut moet vanaf de eerste dag detentie gecombineerd worden met zorg, die gericht is op gedragverandering. Vooral veelplegers zouden bij deze aanpak gebaat zijn

Vanbommeltje 1 (Dommig grapje)

Voetballer Mark van Bommel die in Duitsland bij Bayern München speelt, zei in een interview dat hij ernstig overweegt om Duitser te worden. Direct na het interview, toen het bericht overal was overgenomen, berichtte Mark dat het een grapje was geweest om de media voor schut te zetten. De Volkskrant noemt dit een Vanbommeltje.

Vanbommeltje 2 (Onhandige versierpoging)

Het kamerlid Harry van Bommel (SP) zei in Amman, de hoofdstad van Jordanië tegen een Jordaanse medewerkster van de Nederlandse ambassade: ’You look sensational‘. De vrouw diende een klacht in, waarna van Bommel zich haastte om zijn excuses te maken. Dit enigszins potsierlijke gedrag van een kalend politicus heet voortaan ook een Vanbommeltje.

Stemsmetpapje

In Turkije krijgen kiezers, nadat ze hun stem hebben uitgebracht op hun hand een stempel met ’onuitwisbare’ inkt . Dit om te voorkomen dat men nog een keer gaat stemmen. De Turkse schrijfster Sevtap Baycili weet een goede remedie om die zogeheten stemsmet aan te pakken.
      Je mengt het sap van een halve citroen met een halve theelepel keukenzout en 5 druppels rode wijnazijn. Dit laat je dertig minuten staan. Dan word de hand gedept in olijfolie waarna het stemsmetpapje wordt toegevoegd. Daarna goed wassen met water en zeep.

Maalpremie

Molen Landzigt in Zuid-Beijerland bestaat 150 jaar. De trotse molenaar Maarten Pieter Hunink verklapt in plaatselijke kranten, dat hij een hoge maalpremie krijgt. De Provincie heeft een teller in de molen geplaatst, die elke omwenteling van de as noteert. Hoe hoger de notering; hoe hoger de premie.

Bootschoenen

Bij de presentatie van de zomermannenmode in Milaan draagt iedereen op de catwalk en in het publiek zogeheten bootschoenen. Dat zijn kleurige instappers met een leren veter om de voet.
      Mode-recensent Gert Jonkers signaleert een rage in de dop, op de voet gevolgd door de ’desert boot’, de ouderwetse enkelhoge suède schoen met ronde neus en een zachte, rubberen zool.

Climactische trippeltoontjes

Mysterieuze regels van muziekrecensent Frits van der Waa in De Volkskrant:

‘Ferschtman en Barnatan paren diepgang aan evenwicht, en doen met hun tot in de fijnste trippeltoontjes geciseleerde uitvoering alle recht aan de hoorn des overvloeds die Schubert hier uitgiet. De instrumentale versie van het Sei mir gegrüsst, is een logische maar niet erg climactische afsluiting van de cd'.