Een highway met kloven en kuilen

  

Dit komt uit de VPRO-gids. Het trok mijn aandacht omdat ik in 1998 met een oude jeep een aardig eind van die Pamir Highway heb afgelegd. Daar schreef ik DIT STUKJE over.

Passen van soms wel 7.000 meter?
En dat met de auto op de afgebeelde foto?

Ik geloofde er niets van.

  

Die Pamir Highway is geen echte highway. Het is een smalle weg met kuilen, stenen, kloven en rotsen. Grote delen onverhard; aangestampt.

Soms moet je een beekje door, soms is de weg vrijwel verdwenen door aardbevingen uit het verleden.
      Soms moet je hoge passen nemen met veel haarspeldbochten.
     
Andere auto’s kom je niet of nauwelijks tegen. De mensen hier rijden vooral op paarden.

Het parool is:
‘At attan kiyan jat’ en dat betekent :
’Als je geen paard hebt, heb je ook geen benen’.

     

Bij de grens tussen Kirgizië en Tadzjikistan zie je hoge bergen. Bijvoorbeeld Pik Kommunizma (nu Mount Garmo) van 6600 meter hoogte en Pik Lenin, die hoger is dan 7.000 meter. Maar hoe je in godsnaam met een auto over die bergen zou moeten was me niet duidelijk. En waarom zouden ze daar een weg aangelegd hebben? Ik had die weg in ieder geval toen niet gezien.

  

Ik keek naar het programma en werd bevestigd in mijn mening. Floortje Dessing en haar equipe hadden wijselijk genoeg een heel goede 4.W aangedreven terreinwagen met chauffeur ingehuurd. En de hoogste pas was natuurlijk niet 7.000 meter maar ruim 4600 meter.
      Toch nog een tocht met hindernissen en hoogteziekte.
Zij kwam onder meer twee fietsers uit Zwitserland tegen. Die waren op weg naar Peking.