Absolute radioheld

Ik ontving 10 jaar geleden een mailtje van Jasper Macrander uit Maarn.
      Hij herinnerde mij eraan, dat het toen tien jaar geleden was, dat Cor Galis overleed.
 
Vandaag dus alweer TWINTIG jaar geleden.

Image

 

WIE WAS COR GALIS?

Hij was van 1974 tot zijn dood op 20 mei 1997 DE STEM & HET GEZICHT van de Vpro-radio. Hij was omroeper, aankondiger, entertainer; hij las meningen, columns, memo’s; hij zong, hoestte, rochelde, grinnikte, lachte en kon van vrijwel iedere tekst ‘iets‘ maken.
     Veel luisteraars hebben lang gedacht dat hij zijn teksten en meningen zelf schreef; Hij werd er overal op aangesproken als mensen zijn karakteristieke stem herkenden. Hij was door sommigen gehaat, door anderen zelfs vervloekt, maar het aantal aanhangers en liefhebbers was vele malen groter. 

     
     Hieronder de mail van Jasper:

 


 Beste heer van den Boogaard (beste Ronald),


Kwam zomaar ineens bij deze weblog uit en meteen herinner ik me uw prettige radiostem. Lees nu ook dat u dus met pensioen bent. Jammer (niet voor u natuurlijk) maar zo gaat dat.

Wat ben ik jaloers op u dat u Cor Galis van dichtbij heeft meegemaakt! Hij is mijn absolute radioheld en heb hem sinds ongeveer 1982 tot aan zijn dood zoveel mogelijk gevolgd op de radio.

Ik heb onlangs een herhaling aangevraagd in het radioprogramma Nachtvluchten t.g.v. zijn sterfdag. Het 'in memoriam' uit OVT, uit 1997, is herhaald. Daarin vertelde u ook dat er nog een laatste interview met Cor in de planning zat, maar 't nooit is doorgegaan.

Wat mij zo fascineert is wat u hem nog had willen vragen in dat helaas nooit gehouden, interview.

Mijn conclusie is dat de VPRO-radio een flinke jas heeft uitgedaan na het sterven van Cor. Ik luister ook bijna niet meer. Vroeger was het nog bij te houden in de C- en B-status periode.

Geniet nu alleen nog van historische thema-kanalen der VPRO (alhoewel op tv) en mijn vele cassettes waar Cor z'n aan- en afkondigingen op staan vanaf 1983. Het klinkt als een fetisj maar zo is het zeker niet. Gewoon pure nostalgie en een beetje heimwee ook wel. Ik bevind mij in een heel select gezelschap denk ik.

Direct na zijn mail heb ik naar dat herdenkingsprogramma geluisterd. Als u Cor Galis nog eens wilt horen of wellicht voor ’t eerst met hem wil kennismaken, ga dan naar:

https://www.vpro.nl/speel~POMS_VPRO_506001~o-a-in-memoriam-cor-galis-ovt~.html

Ik schreef Jasper het volgende terug: 

Jasper goedendag
 
 Bedankt voor je reactie. Als ik het allemaal goed uitgerekend heb, was je tien jaar oud toen je naar Cor ging luisteren. Opmerkelijk. Goed initiatief om dat programma te laten herhalen.
 
Ik heb Cor Galis diverse malen om een lang interview gevraagd. Dat zou dan als een 'In Memoriam' worden uitgezonden. En juist dat schrok hem af, want hij was heel bang voor de dood. Uiteindelijk stemde hij schoorvoetend wel toe, maar het is er niet meer van gekomen. Ik zou dat samen met Peter Flik doen. Wij wilden proberen zijn 'andere kant' vast te leggen, want die was er wel degelijk. Hij was zijn eigen identiteit in feite kwijt geraakt en was in het gewone leven ook Cor de presentator geworden. Dat was zijn eigen keuze volgens mij , maar hij had het er soms heel moeilijk mee. Zijn familie trouwens ook, want niemand van de VPRO mocht zijn begrafenis bijwonen.
 
 Ik wil je iets vragen.
 Wil jij  opschrijven waarom die man zo lang zo veel voor jou betekend heeft en kennelijk nog betekent.

 
 Vriendelijk groetend
 Ronald van den Boogaard

 

Het antwoord:


Dag Ronald,
 
Wat typisch dat Cor zo bang was voor de dood. Iets wat je van hem niet verwachtte. Hoorde altijd veel relativisme in zijn stem en teksten (maar die waren nooit van hem, begreep ik). Ook in het stukje in de VPRO-gids van Peter Flik, vlak na zijn dood, komt niets naar voren dat blijkgaf van zijn angsten. Hij ging bijvoorbeeld nooit naar een dokter. Best gewaagd als je zo hoestte als hij deed. Maar ja, hij is er bijna 87 mee geworden.
 
"Opmerkelijk" noemt u het feit dat ik pas 10 was. Is ook wel erg jong ja. Zeker ook als je bedenkt dat ik helemaal niet van 'linkse' komaf ben. Eigenlijk dus geen VPRO-volgeling maar die stem.... Het heerlijke tegendraadse, het gevloek en gebulder van deze 'Filistijn' (of hoe die ook wel werd genoemd). De gong met glasgerinkel (later trompet met onweertje) voorafgaande (of aansluitende op) zijn aan- en afkondigingen.
 
Het moet op een vrijdagmiddag zijn geweest, nu zo'n 25 jaar geleden, dat ik 'hem' voor het eerst hoorde op het strand tijdens VPRO's Muziek op Vier (in die tijd tussen 15 en 17 uur). Zus en ouders hekelden mijn voorkeur voor dit geluid want hoorden liever de Top 40 van Veronica op de andere zender. Ik had toen nèt een klein transistorradio'tje gekregen. Het programma boeide me niet zo maar het moment van Cor om 16:59 met gong was het wachten waard. Wilde een beetje tegendraads zijn en de familie pesten door dit te luisteren. Hield ook wel van de Top 40 maar vond dit heel speciaal. Ben al snel ook gaan luisteren stiekem op vrijdagavond op 3 en woensdag's op 1 (Klap op je kop). De rare aanvangstijden van de VPRO-zendtijd viel ook op. (woensdag van 10:45 tot 14:20 uur op Hilversum 1). Al snel veranderde dat allemaal toen Veronica B-omroep werd en de VPRO naar zondagmiddag verhuisde op 3 (dat was natuurlijk helemaal fantastisch). Ben vanaf dat moment ook gaan tapen. Niemand in de klas en familie vond het leuk. Als zijn stem klonk moest de radio altijd uit of op een andere zender. Eigenlijk jammer dat zo weinig mensen dit konden waarderen. Want wat ie deed was heel bijzonder. Maar de VPRO had toen ook niet zo'n geweldig imago (sex, vloeken, gewoon raar).
 
Leuke herinnering is ook die aan mijn vader die altijd de wekkerradio op 2 had staan. Eens in de 14 dagen op vrijdagmorgen zat de VPRO daar tot 07.00 met Q Q le Q. Hij zei altijd tegen mij dat ie dan weer 'rechtop in zijn nest' zat als de radio aansprong om 6:30 uur. En dan even voor zeven uur de afkondiging van Cor. Mijn vader haatte dat, maar ik vond het steeds leuker worden daardoor. Ook hoe Cor 'Q Q le Q' uitsprak was zeer apart. In 1985 zijn we een keer naar Hilversum gereden omdat ik de VPRO-studio wilde zien. We hebben toen even op het grind gestaan. Hoewel hij het allemaal niks vond deed ie dat voor mij. Mijn vader en moeder waren net uitelkaar dus hij was allang blij met een verzetje. Helaas is hij jong gestorven.

Hartelijke groet,
Jasper. (Maarn 1972)


 

Ik heb wel eens uitgerekend dat ik tussen 1977 en 1997 zo'n 1.000 teksten voor Cor Galis heb geschreven. Vaak ramde ik dat er heel vroeg uit op een oude typemachine. Ik heb ze bijna allemaal bewaard. Een kleine indruk:   
       
        Image  
  
In het VPRO-gebouw op het Mediapark is een steen ingemetseld. Er staat op: