WAARNEMINGEN

  
(Door Peter Flik, phtosooph te Hongarije)

Van Geert Mak geleerd: je kan de toestand in een bepaald land goed aflezen van soms zeer simpele waarnemingen. Geert kan de economische toestand duiden op grond van het kijken hoe de kinderwagens eruit zien. Zo beschrijf ik nu de toestand in drie landen van Europa op grond van een treinreis van Boedapest via Bratislava in Slowakije naar Praag in Tsjechië. 

      Men stapt in op een klassiek negentiende eeuws station in de hoofdstad van Hongarije. Mooi van opzet, maar tot op de naad vervuild. Als de trein zich in beweging zet, begeef ik me naar de restauratiewagen. Men heeft een menukaart en ik wil daar iets uit kiezen. Het meeste dat ik aanwijs is er helemaal niet. Uiteindelijk blijkt dat er maar twee gerechten aanwezig zijn en dat kan het personeel geen ene reet schelen. Ook de conducteur doet precies mee om de landerigheid en lusteloosheid van Hongarije goed aan te wakkeren. Hij bekrast met een slecht werkende balpen de plaatsbewijzen, roept nooit iets om, heeft daar eenvoudig geen zin in.
      Diverse keren staat de trein op en enkel spoor een aantal minuten stil. Ik heb ooit van een spoorwegman gehoord dat als zoiets op een enkel spoor gebeurt en daarna komt er geen dubbelspoor, dit te maken heeft met achteloosheid. Iemand zit te bellen of ergens buiten te roken en vergeet het sein op groen te zetten.
      De snelheid is er één van de vorige eeuw. Honderden jaren onderdrukking eerst door de Turken, daarna door de Oostenrijkers, dan door de Duitsers en toen nog eens door de communisten hebben zo hun sporen achtergelaten in Hongarije.

      Dan komt Bratislava en de sfeer verandert. Er wordt nu wel iets omgeroepen, maar omdat de microfoon van de conductrice stuk is kan je haar niet verstaan. Er wordt koele witte wijn aan boord gebracht en de snelheid van de trein wordt opgevoerd. Buiten is goed te zien hoe armoedig dit land buiten de steden moet zijn. Verveloze huizen, in elkaar gevallen gebouwen en domme grafiti. Het personeel is vriendelijker dan in Hongarije.

      De overgang van Slowakije naar Tsjechië is meer dan zichtbaar. We gaan een welvarender land binnen, de trein gaat 160 kilometer per uur rijden en aan alles is te merken dat Duitsland niet meer ver weg is; we worden in drie talen welkom geheten en elk station wordt omgeroepen. Als klap op de vuurpijl verschijnt er een uit operette weggerukte dame die gratis koffie namens de trein aanbiedt. De slappe lach ligt op de loer.

Klik HIER voor alle Photosophieën