ONONTKOOMBARE MELODIE


 (Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

 Er is niets tegen te doen, en dat hoeft ook eigenlijk niet. Je bevindt je ergens, vaak in de openlucht en dan hoor je een melodie. De omgeving verdwijnt voor me, mensen om me heen zie en merk ik niet meer. Er is alleen die melodie die bezit van me neemt. Ik weet niet meer waar ik ben en ook weet ik niet hoe terug te komen. Het woord gelukzaligheid komt er het dichtste bij, maar het is het nog niet. Compleetheid is misschien beter.
      Het deed zich voor ooit op de Rijn bij de Lorelei in Duitsland. Een orkest op een boot speelde en de tranen kwamen vanzelf. De Rijn werd rood en zong mee. Een andere keer in de St.Eustache kerk in Parijs. Het AVE VERUM van Wolfgang Amadeus Mozart werd gespeeld en ik was verloren.

http://www.youtube.com/watch?v=6KUDs8KJc_ce

Het komt soms uit een onverwachte hoek. De post brengt een enveloppe. Één vel muziekpapier met daarop noten. Opschrift "Franse Melodie". Ik kan de noten niet lezen maar gelukking is er een sticky bij met de muziek die op dat papier staat. Ik speel het af en ben weer verloren. Ook al omdat de muziek gecomponeerd en uitgevoerd is door mijn lieve kleinzoon.

LUISTER HIER     

 

 

 

 

 


Klik
HIER voor alle Photosophieën