Postzegels als politieke propaganda

De Spratly eilanden liggen in de Zuid-Chinese zee. Onbeduidende eilanden, die nauwelijks boven de zeespiegel uitkomen. Maar er zit olie en gas in de bodem en de zee rond die eilanden is een zeer visrijk gebied.
      Daarom worden de eilanden geclaimd door maar liefst zes landen, die er omheen liggen: China. Taiwan. De Filippijnen, Brunei, Maleisië en Vietnam. Er zijn in het verleden gewapende conflicten geweest en sommige eilanden zijn bezet door militairen. Hieronder de claims van de diverse landen. Waarbij aangetekend dat China volgens de rode lijn nog steeds Taiwan tot zijn territoir beschouwt. 

   

De Filippijnen begonnen bij het Internationale Hof van Justitie een rechtszaak, waarrna bepaald werd dat de eilanden via een soort verdeelsleutel opgedeeld moeten worden.
      Maar China trok zich hier niets van aan en heeft de zaak op scherp gezet door een serie postzegels uit te geven met vijf vuurtorens, die op de volgende eilanden staan: Huayang, Chigua, Zhubi, Yougshu en Meiji.
      In het blad Filatelie van deze maand staan de postzegels afgebeeld. Ik kreeg die informatie  opgestuurd van Rolf Weijburg.    

   

China is overigens niet het enige land, dat politieke propaganda voert. Ook Maleisië doet eraan mee. Rolf Weijburg kwam in een reisbureau te Sabah (Maleisië) op het eiland Borneo dit affiche tegen.
      Er werden duikersreizen georganiseerd naar één van de door Maleisië geclaimde Spratly’s: Layang-Layang.

   


Ik ben zelf ooit eens langs een aantal van die eilanden gevaren.

      Daar schreef ik in juni 2011 het volgende stukje over.


Begeerd door zes landen

Kent u de Spratly-eilanden?

      Waarschijnlijk niet. Waarom zou u?

Ze zijn onbewoond en liggen in de Zuid-Chinese zee. 

      Zo’n honderd eilandjes. In geen enkele Westerse atlas wordt duidelijk bij wie ze horen. 
Ze zijn namelijk betwist. 
      Betwist door maar liefst zes landen: China. Taiwan, Vietnam, Maleisië , de Filippijnen en Brunei. 
      Er zitten militairen op sommige eilanden, die bezet zijn door al die landen. 
Onder de zeespiegel bevindt zich namelijk olie & gas. Zeer veel olie & gas.

      Bovendien is het een zeer visrijk gebied.


Uw bloghouder als matroos

 Ik ben er dertig jaar geleden vlak langs gevaren. Er tussen door zelfs.
      Dat komt zo.
 
In juli 1981 monsterde ik in Singapore voor een programma van de VPRO-Radio aan op de Nedlloyd Madras, een containerschip dat naar Yokohama in Japan zou gaan.        

   

Ik was volgens mijn monsterboekje matroos maar werd niet geacht om ook maar iets aan boord te doen. 
      Daar waren zeelieden voor uit Indonesië en de Filippijnen.

 De reis duurde twaalf dagen en werd tussentijds verlegd omdat er een tyfoon over de Zuid-Chinese zee trok. 

      In plaats van naar Yokohama gingen we naar Kobe. 
Dat was op zich niet zo verschrikkelijk belangrijk, maar daardoor gingen we langs veel meer van die eilandjes dan eigenlijk de bedoeling was.
      De tweede stuurman vond het razend interessant. 

      Hij had een bredere belangstelling dan wijven, voetbal, vreten & zuipen. 
Ik zat bij het avondeten steevast naast hem. 
      Dat diner (Hollandse kost ja!) was altijd een heel ritueel. 
De hofmeester bediende als eerste de kapitein. 
      En dan ging het verder volgens de hiërarchie. Eerste stuurman, eerste werktuigkundige (machinist) etc. 
Ik was de laatste. Weliswaar een soort gast, maar niet zo’n belangrijke.
      De tweede stuurman woonde in Singapore en kende het gebied goed.                      
   
   

      Veel beter bijvoorbeeld dan de kapitein die in Zuid-Afrika woonde en grote waardering had voor het Apartheidsregime. 
Hij -de stuurman- voorspelde dertig jaar geleden al, dat het nog wel eens tot grote conflicten zou kunnen leiden daar op die Spratly-eilanden.


Rotspuntjes boven water

Je zag er overigens niet zo veel van. Af en toe een rotspuntje boven water. 

Bij vloed verdwenen er zelfs eilanden onder de zeespiegel. 
      De stuurman wees ze aan op het radarscherm. Ze zijn klein & onbeduidend. 
Bij elkaar is het landoppervlak niet meer dan vijf vierkante kilometer. 
      Maar ze zijn dus economisch & strategisch van enorm belang. 
Er hebben zich de afgelopen dertig jaar inderdaad regelmatig incidenten voorgedaan, maar die hebben het Nederlandse nieuws nauwelijks gehaald.